Антоні Вялікі
Антоні Вялікі, вялебны (каля 251, Кома, Эгіпет — 356, Дэйр-Мары) — раньнехрысьціянскі падзьвіжнік і пустэльнік, заснавальнік пустэльнага манаства.
Антоні Вялікі | |
.png) | |
| Дата нараджэньня | 251[1][2] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | каля 357[3][4] |
| Месца сьмерці | |
| Занятак | хрысціянскі манах, анахарэт, пісьменьнік |
Жыў у ІІІ стагодзьдзі ў Эгіпце. Паходзіў з багатай сям’і, але раздаў сваю маёмасьць бедным і пасяліўся ў пустыні.
Праз пэўны час да яго пачалі далучацца іншыя пустэльнікі. Разам са сьвятым Паўлам Пустэльнікам (Павал Філейскі) распачаў арганізацыю манаскага жыцьця на Усходзе. Памёр, маючы сто гадоў, перад сьмерцю наказаўшы вучням пахаваць яго таемна, каб пазьбегнуць пасьмяротнай агалоскі, аднак адразу пасьля сьмерці яго пачалі называць «Вялікім».
Шанаваньне
рэдагавацьДзень памяці — 17 студзеня ў католікаў і 30 студзеня - у праваслаўных.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ ANTOINE LE GRAND saint // Encyclopædia Universalis (фр.) — Encyclopædia Britannica, 1968.
- ^ свети Antonius Magnus // CONOR.BG
- ^ а б CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Anthony
- ^ а б St. Anthony // The Catholic Encyclopedia (анг.): An International Work of Reference on the Constitution, Doctrine, Discipline, and History of the Catholic Church — NYC: D. Appleton & Company, 1913.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Антоні Вялікі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў