Анатоль Дзятлаў
Анато́ль Сьцяпа́навіч Дзя́тлаў (3 сакавіка 1931 — 13 сьнежня 1995) — колішні намесьнік галоўнага інжынэра па эксплюатацыі Чарнобыльскай АЭС.
Анатоль Сьцяпанавіч Дзятлаў | |
рас. Анатолий Степанович Дятлов | |
Дата нараджэньня | 3 сакавіка 1931 |
---|---|
Месца нараджэньня | Атаманава, Краснаярскі край, СССР |
Дата сьмерці | 13 сьнежня 1995 (64 гады) |
Месца сьмерці | |
Прычына сьмерці | інфаркт міякарда |
Месца пахаваньня | |
Грамадзянства | ![]() ![]() |
Месца вучобы | |
Занятак | nuclear engineer |
Месца працы | |
Жонка | Ізабэла Іванаўна Дзятлава |
Узнагароды |
Паводле афіцыйнай (усё больш аспрэчваемай у апошні час) вэрсіі прызнаны адным зь вінаватых у катастрофе на ЧАЭС.
Біяграфія
рэдагавацьА. С. Дзятлаў нарадзіўся ў 1931 годзе, у сяле Атаманава Краснаярскага краю. У 1945 паступіў у Нарыльскі горна-матэлюргічны тэхнікум. У 1953—1959 навучаўся ў Маскоўскім інжынэрна-фізычным інстытуце па спэцыяльнасьці «аўтаматыка і электроніка», па сканчэньні атрымаў дыплём з адзнакай. Працаваў на суднабудаўнічым заводзе ім. Ленінскага камсамолу ў Камсамольску-на-Амуры. У 1973 перавёўся на Чарнобыльскую АЭС, якая яшчэ ўзводзілася.
Катастрофа на ЧАЭС
рэдагавацьДзятлаў атрымаў вялікую дозу радыяцыі — каля 550 бэр[1]. Быў асуджаны на 10 гадоў калёніі агульнага рэжыму па артыкуле 220 ч. 2 УК УССР і, нягледзячы на захворваньні, у адпаведнасьці зь якімі асуджаны прыпыняе адбываньне пакараньня, быў этапаваны пасьля суда ў Кіеў, у Лук’янаўскую турму і далей у калёнію ў пасёлак Крукава.
Праз чатыры гады, пасьля афіцыйных лістоў за подпісам акадэміка Сахарава і іншых самавітых дзеячоў навукі, быў датэрмінова вызвалены ў сувязі з захворваньнем. Лекаваўся ў апёкавым цэнтры ў Мюнхэне. 13 сьнежня 1995 г. Дзятлаў памёр ад сэрцавай няздатнасьці, што сталася сьледзтвам прамянёвай хваробы.
А. С. Дзятлаў узнагароджаны ордэнамі Знак Пашаны і Працоўнага Чырвонага Сьцягу.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ А.С.Дятлов. Чернобыль. Как это было Праверана 17 красавіка 2011 г.