Алі

Алі ібн Абі Таліб (па-арабску: علي بن أﺑﻲ طالب‎; нарадзіўся каля 600 году ў Мэцы, памёр ад ранаў, атрыманых у выніку замаху, арганізаванага харыджытамі, 28 лютага 661 году ў Куфе) — найбліжэйшы сябра і адначасова стрыечны брат прарока Мухамада, муж яго дачкі Фатымы. Паводле суніцкае трактоўкі належыць да чатырох так званых «справядлівых халіфаў» (рашыдун). Яго асоба і дзеньні ёсьць цэнтральным аспэктам шыіцкае плыні ў ісламе.

Алі
амір аль-Мумінін[d] і Абу Тураб[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	602, Мэка, Гіджаз[d], Арабійскі паўвостраў
Памёр	28 студзеня 661, Куфа[d], Праведны халіфат[d]
Пахаваны	мячэт імама Алі[d]
Нашчадкі	Гасан ібн Алі[d], Гусэйн ібн Алі[d], Абас ібн Алі[d], Абдула ібн Алі[d], Джафар ібн Алі[d], Мугамад ібн эль-Ганафія[d], Зайнаб бінт Алі[d], Ум Культум бінт Алі[d], Гілал ібн Алі[d], Рукая бінт Алі[d], Усман ібн Алі[d], Хадыджа бінт Алі[d], Umar ibn Alí[d] і Мугсін ібн Алі[d]
Дынастыя	ma maman[d]
Сужэнец	Фатыма, Хаўла бінт Джафар[d], Ум аль-Банін[d], Умама бінт Зайнаб[d] і Асма бінт Умайс[d]
Бацька	Абу Таліб ібн Абд аль-Муталіб[d]
Маці	Фатыма бінт Асад[d]
Подпіс

У 656 годзе стаў халіфам. Але супраць яго выступіла жонка Мухамада Айша, з ваяром Амэядаў Муавія. Алі быў забіты ў выніку замаху харыджытаў, якія асуджалі яго за празьмерную, на іх думку, гатовасьць да кампрамісу. Магіла зь целам Алі ў ірацкім месьце Куфа зьяўляецца месцам рэлігійных паломніцтваў, перадусім шыітаў.