Аляксандар Глебавіч
Алякса́ндар Гле́бавіч (каля 1190 — 1 чэрвеня 1223) — князь дубровіцкі (1195 — 1 чэрвеня 1223). Быў сынам Глеба Юр’евіча, унукам Юрыя Яраславіча. Па другой вэрсіі, Аляксандар быў унукам Глеба Юр’евіча: у Глеба быў сын Усевалад, які й стаў бацькам Аляксандра. Аляксандар быў жанаты з дачкой Мсьціслава Раманавіча Старога, вялікага князя кіеўскага (1214—1223).
| Аляксандар Глебавіч Аляксандр | |
 | |
| Князь дубровіцкі | |
|
1195 — 1223 | |
| Папярэднік | Глеб Юр’евіч |
| Наступнік | Георгі Аляксандравіч |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся | каля 1190 |
| Памёр | 1 чэрвеня 1223, каля ракі Калка |
| Нашчадкі | |
| Дынастыя | Ізяславічы |
| Жонка | дачка кіеўскага князя Мсьціслава Раманавіча Старога |
| Бацька | Глеб Юр’евіч |
Разам са стрыечнымі братамі тураўскім князем Андрэем Іванавічам, янавіцкім князем Сьвятаславам Яраславічам, нясьвіскім князем Юрыем Яраполчычам, а таксама цесьцем, кіеўскім князем Мсьціславам Раманавічам Старым, удзельнічаў у бітве на рацэ Калцы, дзе ўсе яны памёрлі. Падчас бітвы Аляксандар знаходзіўся ва ўмацаваным лягеры на правым беразе ракі й патрапіў у палон разам з Андрэем Іванавічам і Мсьціславам Раманавічам Старым. 1 чэрвеня 1223 году быў раздушаны дошкамі, на якіх селі баляваць манголы. Падзяліў Дубровіцкае княства паміж сынамі: дубровіцкім князем стаў старэйшы сын Георгі Аляксандравіч (дакладнае імя не вядома, але наступнымі князьмі былі Андрэй Георгевіч і Глеб Георгевіч, таму можна выказаць здагадку, што старэйшага сына Аляксандра звалі менавіта Георгі), другі сын Глеб атрымаў Сьцяпаньскае княства, паводле другой вэрсіі, Глеб Аляксандравіч быў сынам Расьціслава Глебавіча, сына ці то Глеба Юр’евіча, ці то Сьвятаполка Юр’евіча.
Нашчадкі рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
| Папярэднік Глеб Юр’евіч |
Князь дубровіцкі 1195—1223 |
Наступнік Георгі Аляксандравіч |