Альшанскі сельсавет (Столінскі раён)

адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Столінскім раёне Берасьцейскай вобласьці Беларусі

Альша́нскі сельсаветадміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Столінскага раёну Берасьцейскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Альшаны.

Гісторыя

рэдагаваць

12 кастрычніка 1940 году створаны ў складзе Давыд-Гарадоцкага (з 19 студзеня 1961 году — Столінскага) раёну Пінскай (з 8 студзеня 1954 году — Берасьцейскай) вобласьці[1].

16 ліпеня 1954 году сельсавету перададзеныя населеныя пункты скасаванага Рамельскага сельсавету (вёскі Мачуль і Рамель), у пэрыяд з 1 чэрвеня 1955 году да 1 студзеня 1964 году — вёска Высокае скасаванага Давыд-Гарадоцкага гарадзкога савету. 4 траўня 1981 году дзьве вёскі (Мачуль і Рамель) перададзеныя ў склад новастворанага Рамельскага сельсавету.

Насельніцтва

рэдагаваць

Паводле перапісу 2009 году насельніцтва сельсавету складае 8068 чалавек[2], зь іх 99,4 % — беларусы[3].

  • 10 чэрвеня 2019 году — 9580 чал.: Альшаны — 7700, Высокае — 330, Семігосьцічы — 1550[4]

Населеныя пункты

рэдагаваць
  • 1 студзеня 1947 году — 2[5]: вёскі Альшаны і Семігосьцічы
  • 1 чэрвеня 1955 году — 4[6]
  • 1 студзеня 1964 году — 5[7]
  • 1 студзеня 1968 году — 5[8]
  • 1 студзеня 1974 году — 5[9]
  • 1 студзеня 1981 году — 5[10]
  • 1 студзеня 1986 году — 3[11]
  1. ^ Альшанскі сельсавет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
  2. ^ Насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  3. ^ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  4. ^ Зьвесткі Альшанскага сельскага выканаўчага камітэту на 10 чэрвеня 2019 году
  5. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 194
  6. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 июня 1955 года. — 2-е издание. — Мн.: Госиздат БССР, 1955. — 285 с. С. 25
  7. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1964 года. — 3-е издание. — Мн.: Беларусь, 1964. — 199 с. С. 28
  8. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1968 года. — 4-е издание. — Мн.: Беларусь, 1968. — 254 с.: ил. С. 33
  9. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1974 года. — 5-е издание. — Мн.: Беларусь, 1974. — 246 с.: ил. С. 34
  10. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1981 года. — 6-е издание. — Мн.: Беларусь, 1981. — 245 с. С. 34
  11. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1986 года. — 7-е издание. — Мн.: Беларусь, 1986. — 231 с. С. 34

Літаратура

рэдагаваць
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя. — 527 с. — ISBN 985-11-0041-2 С. 191
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 425
  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7. С. 563
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 1 (1917—1941 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1985. — 390 с. С. 311
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 2 (1944—1980 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1987. — 283 с. С. 207
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник / сост. О. А. Кудряшова [и др.]; под общ. ред. В. Л. Носевича. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 173 с. ISBN 978-985-6733-65-2. С. 139