Адэадат I (папа рымскі)
Адэадат I (па-лацінску: Adeodatus PP. I; памёр 8 лістапада 618, Рым, Бізантыйская імпэрыя) — папа рымскі з 19 кастрычніка 615 па 8 лістапада 618 году. Нарадзіўся ў Рыме і быў сынам іпадыякана.
| па-лацінску: Adeodatus PP. I | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 570 |
| Памёр | 8 лістапада 618 |
| Дэнамінацыя | Каталіцкая царква[1] |
| Заняткі | каталіцкі сьвятар |
| Дзень памяці | 8 лістапада |
Адэадат увёў ва ўжываньне папскія булы, названыя гэтак паводле прыкладзенай сьвінцовай пячаткі. Аб трох гадох ягонага пантыфікату вядома толькі, што ў Рыме ў гэты час адбыліся землятрус, эпідэмія каросты і бунт бізантыйскіх войскаў, незадаволеных адсутнасьцю дараваньня. Карыстаўся вялікім шанаваньнем за падтрымку народу падчас землятрусу і эпідэміі. Ганорыюс I апісваў яго як чалавека простага, пабожнага і мудрага. Лежачы на сьмяротным ложы, ён абвесьціў, што даруе духавенству ўсю сваю маёмасьць. Памёр 8 лістапада 618 году ад чумы і быў пахаваны ў базыліцы Сьвятога Пятра ў Ватыкане.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Адэадат I. Catholic Encyclopedia