Соча
Со́ча (па-славенску: Soča, Ізо́нца па-італьянску: Isonzo) — рака ў Славеніі і Італіі. З 138 кілямэтраў працягласьці ракі, па тэрыторыі Славеніі праходзіць 96 кілямэтраў[1], па Італіі — 43 кілямэтры.
| Соча Ізо́нца | |
па-славенску: Soča, па-італьянску: Isonzo | |
 | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | Трыглаў |
| Вусьце | Адрыятычнае мора |
| Каардынаты вусьця | 45°43′29″ пн. ш. 13°33′22″ у. д. / 45.72472° пн. ш. 13.55611° у. д.Каардынаты: 45°43′29″ пн. ш. 13°33′22″ у. д. / 45.72472° пн. ш. 13.55611° у. д. |
| Краіны басэйну | Славаччына Італія |
| Даўжыня | 138 км |
| Плошча басэйну | 3400 км² |
Соча бярэ пачатак побач зь вяршыняй гары Трыглаў, упадае ў Адрыятычнае мора. У верхнім і сярэднім цячэньні працякае праз Юлійскія Альпы, утвараючы глыбокую даліну з абрывістымі схіламі і прыгожымі відамі, парогамі. Карыстаецца вялікай папулярнасьцю ў водных турыстаў. Сочу называюць у Славеніі «Смарагдавай прыгажуняй» з-за незвычайнага, смарагдавага адценьня вады.
На рацэ разьмешчаны славенскія гарады Бовец, Кабарыд, Талмін, Нова-Горыца, італьянскі Гарыцыя. Непадалёк ад вусьця ракі знаходзіцца італьянскі горад Монфальконэ.
Падчас Першай сусьветнай вайны верхняе і сярэдняе цячэньне Сочы сталі арэнай цяжкіх баёў паміж войскамі Італіі і Аўстра-Вугоршчыныі, у якіх загінула каля 300 000 чалавек. У гісторыю гэтыя бітвы ўвайшлі як Бітвы на Ізонца[2]. Ім прысьвечаны мэмарыяльны музэй у горадзе Кабарыд.
.jpg)