Amorphis

	Amorphis
Інфармацыя
Гады	з 1990 году
Адкуль	Хельсынкі, Фінляндыя
Мова	ангельская
Жанр(ы)	Раньняя творчасьць:; Дэт-дум-мэтал; Фолк-мэтал; Позьняя творчасьць:; Прагрэсіўны мэтал; Мэлядычны дэт-мэтал; Готык-мэтал
Выдавец	Nuclear Blast Records
Зьвязаныя праекты	Ajattara, Shape of Despair
Удзельнікі
	Esa Holopainen, Tomi Koivusaari, Olli-Pekka Laine, Jan Rechberger, Kasper Mårtenson, Kim Rantala, Pekka Kasari, Pasi Koskinen, Santeri Kallio, Niclas Etelävuori, Tomi Joutsen
	www.amorphis.net

Amorphis — фінскі ангельскамоўны мэтал-гурт. Гурт быў заснаваны ў 1990 годзе Янам Рэхбэргерам і Эсай Халапайнэнам.

Для першых альбомаў гурту было характэрнае злучэньне фінскае народнае музыкі з дэт-дум-мэталам. На больш позьніх запісах зьявіўся ўплыў прагрэсіўнага року; пачынаючы з альбома Elegy, у дадатак да гроўлінгу Томі Кайвусаары зьявіўся чысты вакал Пасі Коскінэна.

У лірыцы Amorphis выкарыстоўваюцца матывы фінскае народнае паэзіі, у тым ліку эпасу «Калевала».

Гісторыя рэдагаваць

Эса Халапайнэн, лідэр гурту

Музычны калектыў Amorphis быў сфармаваны ў 1990 годзе ў Хельсынкі гітарыстам Эсай Халапайнэнам і ўдарнікам/клявішнікам Янам Рэхбэргерам. Празь некаторы час у гурт прыходзяць гітарыст-вакаліст Томі Кайвусаары з гурту Abhorrence і басіст Олі-Пэка Лайнэ. У такім складзе гурт у сярэдзіне 1991 году запісвае свой першы музычны матэрыял у выглядзе дэма-стужкі, якая атрымала назву Disment of Soul. Пасьля запісу дэма на гурт зьвярнуў увагу лэйбл Relapse Records і прапанаваў дагавор на выпуск альбомаў. Першапачатковай ідэяй супрацоўніцтва лэйбла й гурту меўся стаць спліт з Incantation, аднак задума не ўдалася і замест спліту быў выпушчаны сынгл Vulgar Necrolatry (у тым ж 1991 годзе).^[5] У гэты ж час Amorphis пачынае работу над дэбютным паўнафарматным альбомам The Karelian Isthmus, у большасьці сваёй прысьвечаным раньняй гісторыі Фінляндыі. Альбом быў добра сустрэты крытыкамі. У 1993 годзе на Relapse Records выходзіць EP Privilege of Evil, які зьмяшчае раньні матэрыял гурту. У гэтым ж годзе папаўняецца склад гурту — прыходзіць клявішнік Каспэр Мортынсан.

Ужо ў 1994 годзе выходзіць другі паўнафарматны альбом гурту пад назвай Tales from the Thousand Lakes, які, паводле словаў удзельнікаў гурту, стаў першым крокам руху іхняй творчасьці ў напрамку прагрэсіўнага мэталу з выкарыстаньнем клявішных.^[5] Альбом быў прысьвечаны фінскаму народнаму эпасу Калевала, з гроўлінгам усё часьцей стаў суседнічаць «чысты» вакал, выкананы Віле Туомі. Альбом меў вялікі посьпех, у выніку якога гурту ўдалося адыграць мноства канцэртаў, у тым ліку з Entombed і Tiamat. Праз частыя канцэрты гурт пакінуў клявішнік Каспэр Мортынсан, яму на зьмену прыйшоў Кім Рантала. У 1994 годзе таксама выйшаў EP Black Winter Day, на якім можна знайсьці некалькі раней нявыдадзеных кампазыцыяў. У 1996 годзе выходзіць альбом Elegy, які на думку некаторых зрабіў моцны ўплыў на мэтал-сцэну.^[5] Альбом быў запісаны з новымі ўдзельнікамі, у прыватнасьці месца вакаліста заняў Пасі Коскінэн, які стаў сьпяваць толькі «чыстым» вакалам, месца ўдарніка заняў Пэка Касары (раней іграў у фінскім трэш-мэтал-гурце Stone). Лірычнай асновай альбома стала кніга The Kanteletar, якая ўвабрала ў сябе мноства фінскіх народных паэмаў. З гэтым альбомам Amorphis цалкам адышлі ад дэт-мэтала, спыніўшыся на прагрэсіўным гучаньні з фолкавымі матывамі і матывамі рок-музыкі 70-х гадоў 20-га стагодзьдзя.^[5]

У 1997 годзе выходзіць EP My Kantele, які захаваў стылістыку мінулага альбому. На EP таксама былі ўключаны дзьве кавэр-вэрсіі: And I Hear You Call гурту Kingston Wall і Levitation гурту Hawkwind. У ходзе падрыхтоўкі да запісу альбома Tuonela (1999) гурт пакінуў клявішнік Кім Рантала, неўзабаве заменены на Сантэры Каліё з гурту Kyyria. На думку саміх музыкаў альбом стаў больш даступным для масавага слухача.^[5]

Пасьля запісу альбома Tuonela гурт пакідае басіст Олі-Пэка Лайнэ. Яго замяняе Нікляс Этэлявуоры. У 2001 годзе выходзіць альбом Am Universum, на якім гурт цалкам адмаўляецца ад гроўлінга.

Наступны Far From The Sun выйшаў у 2003 годзе. Да таго часу гурт пакідае Пэка Касары й за ўдарныя вяртаецца сузаснавальнік гурту Ян Рэхэбргер. Гэты ж альбом сьведчыць аб канцы ўдзелу ў гурце Пасі Коскінэна — у 2004 годзе ён пакінуў калектыў.

Празь некаторы час месца вакаліста заняў Томі Ёўтсэн (ex-Nevergreen). Так сфармаваўся цяперашні склад гурту: Рэхбэргер-Этэлявуоры-Кайвусаары-Халапайнэн-Каліё-Ёўтсэн. Гучаньне зьведала пэўныя зьмены, у прыватнасьці, зноў зьявіўся гроўлінг — усе вакальныя партыі — і чыстыя, і агрэсіўныя — выконвае Томі Ёўтсэн. Новы склад выпусьціў альбомы Eclipse (2006), Silent Waters (2007), Skyforger (2009), а таксама Magic & Mayhem (2010), на якім гурт зноўку перайграў лепшыя гіты зь першых трох пласьцінкаў.

Новы альбом The Beginning of Times, выпушчаны 25 траўня 2011 году распавядае гісторыю найважнейшага пэрсанажа фінскае міталёгіі й фальклёру. Гэта фінскі бог Вяйнямёйнэн, якога апісваюць як магутнага мудрага старца з чароўным голасам. Вяйнямёйнэн, згодна з Калевалай, быў стваральнікам сьвету, старажытным героем і вельмі ўплывовым шаманам.^[6]

17 студзеня 2013 року стала вядома, што гурт зьбіраецца выпусьціць яшчэ адзін поўнафарматны альбом^[7]. Рэліз атрымаў назву Circle. 19 красавіка ў Эўропе й 30 красавіка ў Паўночнай Амэрыцы быў выпушчаны новы паўнафарматны альбом пад назвай Circle. Прадусарам альбома стаў Пэтэр Тэгтгрэн, франтмэн гурту Pain.