архаічная кірылічная літара

, (зваро́тная ц; курсіў: Ꙡ ꙡ) — архаічная літара кірылічнага альфабэту.

Літара кірыліцы зваротная Ц
Ꙡꙡ
Выява
  Ѡ Ѽ Ѿ Ц̀ Ц́ Ц̓   
Зьвесткі
Тып архаічная кірылічная літара, альфабэтны;
Кадаваньне
Юнікод Ꙡ: U+A660
ꙡ: U+A661
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

выкарыстоўвалася ў старадаўніх наўгародзкіх берасьцяных граматах нароўні зь іншымі перавернутымі літарамі. Алёграф ⟨Ц⟩ і абазначае той жа гук — глухую альвеалярную шыпячую афрыкату [ts]. У мове Ноўгарада і яго ваколіц розьніца паміж Ц [t͡s] і ч [t͡ʃ] была ліквідавана, і ⟨Ꙡ⟩ замяняе абедзьве гэтыя літары ў дакумэнтах[1].

«…ко Спирокѹ. Оже ти не возѧло Матеека пи, воложи ю со Прѹсомо ко мне. Ѧзо ти олово попродале, и свинее, и клепание вьхо. Ѹже мне не ехати во Сѹжедале. Воскѹ кѹплены 3 пи. А тоби поити сѹда. Воложи олова со етыри безмене, полотенеа со дова ереленаѧ. А кѹны прави сопроста.»

— Наўгародзкая берасьцяная грамата № 439 (рубеж XIII стагодзьдзя)