Эўдзіла
Эўдзіла (Эўціла) — мужчынскае імя.
| Эўдзіла лац. Eŭdziła | |
| Eudila | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Euda + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Эўціла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эўдзіла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЭўдзіла (Eudila) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова эйд- паходзіць ад назвы жыхароў Ютляндыі[2].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Миколаи Евдило (1524—1566 гады)[3]; Михно Евталовичъ (1563 год)[4]; в томъ воеводьстве Троцкомъ у волости Куръклевскои сельцо, называемое Довкгостани, дванадъцать волокъ людми оселыхъ, то естъ Павла Евтиловича (7 чэрвеня 1568 году)[5][a].
Носьбіты
рэдагаваць- Мікалай Эўдзіла — рудамінскі баярын, які ўпамінаецца паміж 1524 і 1566 гадамі.
Заўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 490, 989, 991.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 85.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 95.
- ^ Ревизия Кобринской экономии: составленная в 1563 году королевским ревизором Дмитрием Сапегой. — Вильна, 1876. С. 45.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 49 (1566—1572). — Vilnius, 2014. P. 50.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 490.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 59.