Фразэалё́гiя (ад грэч. phrasis выраз, logos вучэньне) — разьдзел мовазнаўства, якi вывучае ўстойлівыя адзінкi. Гэта даволі маладая навука і сур’ёзная распрацоўка фразэалёгii як асобнага разьдзела лінгвістыкі пачалася пасьля навуковай клясыфікацыі неразлажымых злучэньняў слоў. Яе распрацаваў, абапіраючыся на працы Шахматава, Кульмана, Пацябні і інш. В.У. Вінаградаў.

У мовазнаўстве і па сёньняшні дзень не сфарміравалася адзінства поглядаў на такое складанае фразэалягічнае пытаньне, як межы ўстойлівай адзінкі.

Глядзіце таксама

рэдагаваць