Файл:De Sphaera - Allegory Sforza.JPG

(Maspoli, Carlo, Arme e imprese viscontee sforzesche Ms. Trivulziano n. 1390 (2a parte), 1997[1])

L'impresa del veltro o levriere accosciato sotto un pino ed accompagnato da una mano celeste / L'impresa del cane sedente sotto il pino e con la mano celeste. Risale al periodo visconteo in quanto la troviamo scolpita con il suo motto su una banda tenuta da una delle figure muliebri poste ai lati della statua equestre del sarcofago di Bernabo Visconti già in S. Giovanni in Conca ed ora custodito in una sala del castello di Milano. Quest'impresa, legata alla singolare figura di Bernabö Visconti che di tutti i Principi della sua famiglia fu sicuramente il cacciatore più appassionato, tanto che per questa sua predilezione venatoria, in particolare del cinghiale, possedeva un nutrito stuolo di ben cinquemila cani affidati in custodia a quella parte dei suoi sudditi che «avevano un estimo di Cinquecento lire imperiali». Tutti coloro che avevano uno di questi cani erano obbligati, periodicamente due volte al mese, sottoporlo a un controllo e come dice il Corio nelle Storie di Milano «onde trovandoli macri, in grande summa de pecunia erano condemnati, e se grassi erano, incolpandoli del troppo, similmente erano mulctati; se morivano gli pigliava il tutto; e gli ufficiali o caneteri più che pretori de le terre erano temuti». La mano celeste, fuoruscente da un nimbo, che accompagna il cane (veltro o levriere) assiso sotto il pino è posta generalmente in alto sulla destra di chi guarda e a volte trattiene il cane per il suo guinzaglio o altrimenti è effigiata nel gesto di averlo liberato e in questo caso il guinzaglio è attortigliato al fusto del pino. L'impresa è associata al motto QUIETUM NEMO IMPUNE LACESSET (Nessuno impunemente attenderà alla pace / Anche se in riposo nessuno lo potrà impunemente legare / Nessuno provocherà il tranquillo. Motto che trova collazione nel detto comune «Non stuzzicate il can che dorme». Quest'impresa, dall'esplicito significato e coadiuvato dal chiaro motto, fu cara a Francesco I Sforza, avvertendo che non recando molestia ad alcuno non sopportava che a lui ne dessero, tenendosi pronto a reagire alla provocazione. Nella pala dell'altare maggiore dell'Abbazia di S. Sigismondo a Cremona (opera di Giulio Campi) sono rappresentati i duchi Francesco Sforza 1 e Bianca Maria Visconti ove il matrimonio venne celebrato il 25 ottobre 1441. La scelta di questa chiesa, allora in aperta campagna, fu dettata da una misura precauzionale decisa dallo sposo dubbioso di qualche trama da parte dell'infido padre délia sposa Filippo Maria Visconti, III duca ed ultimo rappresentante délia signoria dei Visconti su Milano. Il pregevole dipinto oltre che rappresentare un fatto storico è, per l'araldista, un documento importante in quanto sulla giornea militare di Francesco I Sforza è finemente ricamata l'impresa del cane assiso sotto il pino e délia mano celeste, impresa inquartata con quella dell'ondato. }}

Гэтая выява зьяўляецца дакладнай рэпрадукцыяй мастацкае працы. Сама праца знаходзіцца ў грамадзкім набытку па наступных прычынах: Public domainPublic domainfalsefalse Гэтая праца знаходзіцца ў грамадзкім набытку ў краіне паходжаньня і тых краінах, дзе тэрмін аўтарскіх правоў складае жыцьцё аўтара + 70 гадоў ці менш. Вы таксама мусіце пазначыць адзін з цэтлікаў грамадзкага набытку ў ЗША, каб падкрэсьліць, чаму гэты твор у Злучаных Штатах лічыцца грамадзкім набыткам. Зьвярніце ўвагу, што ў асобных краінах тэрміны дзеяньня аўтарскіх правоў даўжэйшыя за 70 гадоў: у Мэксыцы 100 гадоў, на Ямайцы — 95, у Калюмбіі — 80, у Гватэмале і Самоа — 75. Гэтая выява можа ня быць у грамадзкім набытку ў гэтых краінах, дзе да таго ж не прымяняецца правіла карацейшага тэрміну. У Кот д’Івуары агульны тэрмін дзеяньня аўтарскіх правоў складае 99 гадоў, у Гандурасе — 75, аднак там прымяняецца правіла карацейшага тэрміну. Аўтарскія правы могуць распаўсюджвацца на творы, створаныя французамі, памерлымі за Францыю ў Другой сусьветнай вайне (падрабязьней); расейцамі, што ваявалі на Ўсходнім фронце (Вялікая Айчынная вайна) і пасьмяротна рэабілітаваных) ахвяраў савецкіх рэпрэсіяў (падрабязьней). Гэты файл быў ідэнтыфікаваны як вольны ад вядомых абмежаваньняў аўтарскага права, а таксама ўсіх сумежных правоў. https://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/PDMCreative Commons Public Domain Mark 1.0falsefalse Афіцыйная пазыцыя Фундацыі «Вікімэдыя» заключаецца ў тым, што «дакладныя рэпрадукцыі твораў, якія знаходзяцца ў грамадзкім набытку, самі па сабе зьяўляюцца грамадзкім набыткам, а ўсе спробы абмежаваць выкарыстаньне гэтага набытку зьяўляюцца прамым нападам на саму яго ідэю». Для даведкі глядзіце артыкул Калі карыстацца шаблёнам PD-Art. Гэтая рэпрадукцыя таксама мусіць быць у грамадзкім набытку. Памятайце, што прававымі нормамі дзяражавы вашага месцазнаходжаньня паўторнае выкарыстаньне гэтае рэпрадукцыі можа быць забаронена. Глядзіце артыкул Паўторнае выкарыстаньне фатаздымкаў у PD-Art. {{PD-Art}} template without license parameter: please specify why the underlying work is public domain in both the source country and the United States (Usage: {{PD-Art|1=|deathyear=''year of author's death''|country=''source country''}}, where parameter 1= can be PD-old-auto, PD-old-auto-expired, PD-old-auto-1996, PD-old-100 or similar. See Commons:Multi-license copyright tags for more information.)