Уладзімер Уладзімеравіч Казлоў (пісьменьнік)
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Казлоў.
Уладзімер Уладзімеравіч Казлоў (нарадзіўся ў 1972 годзе) — сучасны расейскі пісьменьнік беларускага паходжаньня.
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся ў Магілёве. Скончыў сярэднюю школу, паступіў у Магілёўскі машынабудаўнічы інстытут, адкуль сышоў пасьля трэцяга курсу. Некалькі гадоў жыў у Менску, скончыў Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт па спэцыяльнасьці «ангельская мова», потым школу журналістыкі пры Ўнівэрсытэце штату Індыяна ў Блумінгтоне, ЗША. Працаваў журналістам, рэдактарам, перакладчыкам, суаўтар сцэнара фільму «Игры мотыльков» (рэжысэр Андрэй Прошкін, 2004).
Асаблівасьці творчасьці
рэдагавацьУ сваіх часткова біяграфічных кнігах Казлоў апісвае жыцьцё правінцыйнай моладзі часоў перабудовы, перажываньні тыповага прадстаўніка «сярэдняй клясы», станаўленьне асобы маладога чалавека ва ўмовах вялікага гораду. Як месца дзеяньня ў творах Казлова ўгадваецца Магілёў.
Бібліяграфія
рэдагаваць- «Гопники» (выдавецтва «Ад Маргинем», 2002)
- «Школа» («Ад Маргинем», 2003)
- «Варшава» («Ад Маргинем», 2004)
- «Плацкарт» («Вагриус», 2006)
- «Попс» («Амфора», 2007)
- «Эмо» («Амфора», 2007)
- «Реальная культура: от альтернативы до эмо» («Амфора», 2008)
- «Фанаты: прошлое и настоящее российского околофутбола» («Амфора», 2008)
- «СССР: Дневник пацана с окраины» («АСТ», 2009)
- «Домой» («Амфора», 2010)
- «Радзіма» («34mag», 2011)
- «1986» («Флюид ФриФлай», 2012)
- «Свобода» («Флюид ФриФлай», 2012)
- «Война» («Флюид ФриФлайа», 2013)