Тэлёдус
Тэлёдус (Thelodus) — вымерлы род бяссківічных рыбападобных, які існаваў цягам ляндавярыйскага — пжыдольскага вякоў сылюрыйскага пэрыяду. Упершыню апісаны Люі Агасісам у 1839 годзе. Шматлікія рэшткі тэлёдусаў вэнлёцкага веку знойдзеныя ў сьвідравінах Астравецкага раёну. 1 Акрамя Беларусі, вядомы з адкладаў Летувы, Латвіі, Эстоніі, Швэцыі, Нарвэгіі, Вялікай Брытаніі, Нямеччыны, Расеі і Канады. У складзе роду вядома больш за 10 відаў, памеры якіх вагаліся ад 5 сантымэтраў да 1 мэтру.
| Тэлёдус | |
 Пара тэлёдусаў і ляганэлія | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы |
| Падцарства | Эўмэтазоі |
| Разьдзел | Білятэральныя |
| Падразьдзел | Другаснаротыя |
| Тып | Хордавыя |
| Надкляса | Бяссківічныя |
| Кляса | Тэлядонты |
| Атрад | Тэлядонтападобныя |
| Сямейства | Каэлялепідавыя |
| Род | Тэлёдус |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Thelodus | |
Марфалёгія рэдагаваць
Род характарызуюць авальная, шматвугольная, круглая крона галаўной лускі. Пераходныя лускі больш доўгія, рамбападобныя, кароткія бароздкі й рэбрышкі на іх разьвітыя толькі ў пярэдняй частцы. Крона лускі тулава складаецца з прадольных або радыяльных бароздак і рэбрышак. Меў адну пульпарную поласьць, ад якой адыходзілі дэнтынавыя канальцы. У маладым узросьце пульпарная поласьць вельмі шырокая, з шырокай пульпарнай адтулінай. Падчас старэньня лускі поласьць паступова звужалася да вузкага каналу, які адкрываўся невялікай адтулінай.
Літаратура рэдагаваць
- Ископаемые позвоночные России и сопредельных стран. Бесчелюстные и древние рыбы. М., 2004. — С. 44-52.