Тарча (геральдыка)
элемэнт гербу
Та́рча[1] або тарк[2] (гербавы шчыт[a].) — галоўны элемэнт гербу, на якім разьмяшчаецца эмблема.
Ад пачатку тарча была часткай узбраеньня рыцара, якая апраналася на правую руку і бараніла цела і галаву ад паражэньня халоднай зброяй.
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Беларускі геральдыст А. Цітоў паказвае на тое, што дадзенае паняцьце зьявілася пазьней за тарчу (тарк) і зьяўляецца вынікам расеізацыі[2]