Сэкстант (сузор’е)

Сэкста́нт (па-лацінску: Sextans, Sex) — невялікае экватарыяльнае сузор’е, створанае ў 1687 годзе Янам Гэвэліем у гонар сэкстанта — астранамічнага інструмэнта, якім ён часта карыстаўся ў сваіх назіраньнях.

Сэкстант
Сьпіс зорак у сузор’і Сэкстанта
Лацінская назва	Sextans
· у родным склоне	Sextantis
· скарот	Sex
Простае ўзьняцьцё	10г
Схіленьне	0°
Квадрант	SQ2
Плошча	314 кв. гр. (47-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	28
Зорак з плянэтамі	5
Зорак ярчэй за 3.00m	0
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	5
Найярчэйшая зорка	α Sex (4,49m)
Найбліжэйшая зорка	LHS 292 (14,80 сьв. г., 4,54 пк)
Аб’екты Мэсье	0
Мэтэорныя патокі	Сэкстантыды
Памежныя сузор’і	Леў Гідра Келіх
Назіраецца ў шыротах паміж +80° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу красавіка.

Адметнасьці

Сузор’е Сэкстант у начным небе.

Сузор’е Сэкстант займае даволі цёмную частку неба, якая ня мае моцнай канцэнтрацыі яскравых аб’ектаў. Адзінай зоркай з больш як пятай зорнай велічынёй зьяўляецца α Сэкстанта з зорнай велічынёй 4,49^m. У сузор’і маецца колькі падвойных зорак, у тым ліку γ, 35 і 40 Сэкстанта. Таксама ёсьць некалькі адметных зьменных зорак, як то β, 25, 23 Сэкстанта і LHS 292. Адзіным вартым увагі аб’ектам глыбокага космасу зьяўляецца NGC 3115 — павернутая да нас плоскасьцю лінзападобная галяктыка. Побач з Сэкстантам праходзіць экліптыка, дзякуючы чаму Месяц і некаторыя плянэты, здараецца, праходзяць праз сузор’е.

Сэкстант B — карлікавая няправільная галяктыка зорнай велічыні 6,6, ляжыць за 4,3млн сьв. гадоў ад Зямлі, уваходзіць у Мясцовую групу галяктык.

Літаратура

• Levy, David H. Deep Sky Objects. — Prometheus Books, 2005. — ISBN 1-59102-361-0
• Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2007. — ISBN 978-0-691-13556-4

Каардынаты: 10^г 00^х 00^с, +00° 00′ 00″