Сьвятлана Марозава
Сьвятла́на Валянты́наўна Маро́зава, у дзявоцтве Палуцкая (нар. 22 лістапада 1954, в. Ільля Маладэчанскай вобласьці, цяпер у Вялейскім раёне Менскай вобласьці) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (2002).
Сьвятлана Марозава лац. Śviatłana Marozava | |
 | |
| Дата нараджэньня | 22 лістапада 1954 (70 гадоў) |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | навукоўца |
| Месца працы | |
| Сябра ў | Міжнародная асацыяцыя гуманітарыяў[d], Міжнародная асацыяцыя беларусістаў, Беларускае гістарычнае таварыства і Беларуская асацыяцыя гісторыкаў[d] |
| Навуковая ступень | доктар гістарычных навук[d] |
| Дзеці | Сяргей Паўлавіч Марозаў[d] |
Біяграфія
рэдагавацьСкончыла Гарадзенскі пэдагагічны інстытут (1977 год), з 1979 году ў Гарадзенскім унівэрсытэце (выкладнік, дацэнт, з 2002 году прафэсар катэдры гісторыі Беларусі).
Навуковая дзейнасьць
рэдагавацьДасьледуе гісторыю вуніяцкай царквы на Беларусі, гісторыю Гарадзеншчыны[1].
Адзін з аўтараў унівэрсытэцкіх навучальных дапаможнікаў «Гісторыя Беларусі: Са старажытных часоў да канца 18 стагоддзя» (ч. 1—2, 2002), «Гісторыя Беларусі ў кантэксце еўрапейскай цывілізацыі» (2003).
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Марозава Святлана Валянцінаўна // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 272
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0