Уладзімер Ісаенка: розьніца паміж вэрсіямі

'''Уладзімер Фёдаравіч Ісаенка''' ([[15 сьнежня]] [[1928]], [[места]] [[Горкі]])  — беларусі археоляг. Кандыдат гістарычных навук ([[1974]])

У [[1951]] скончыў [[Гомельскі пэдагагічны інстытут]]. Працаваў настаўнікам, дырэктарам школы. 3 [[1964]] у [[Інстытут гісторыі НАН Беларусі|Інстытуце гісторыі НАН Беларусі]], з [[1974]]  — старшыстарэйшы навуковы супрацоўнік.

Вывучае днепрадняпроўска-данецкую, нёманскую, сьвідэрскую і іншыя культуры, гісторыю [[першабытна-абшчынны лад|першабытна-абшчыннага ладу]]. Адкрыў на тэрыторыі [[Палесьсе|Палесься]] больш за 300 помнікаў каменнага і бронзавага вякоў. Дасьледаваў 14 стаянак. Адзін з аўтараў «Нарысаў па археалёгіі Беларусі» (ч. 1, 1970), «Гісторыі Беларускай ССР» (т. I, [[1972]]), «Нарысаў гісторыі Беларусі» (ч. 1, [[1994]]), кнігі «Беларуская археалёгія» ([[1987]]).