Вікіпэдыя

Іван Манівід: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
+
Радок 1:
{{Шляхціч
| Імя = Іван Манівід
| Поўнае імя =
| Арыгінальнае імя =
| Жанчына =
| Партрэт =
| Шырыня партрэту =
| Подпіс партрэту =
| Герб = POL COA Leliwa.svg
| Шырыня гербу =
| Подпіс гербу = Герб «[[Ляліва]]»
| Пасады =
| Пачатак пэрыяду =
| Заканчэньне пэрыяду =
| Папярэднік =
| Наступнік =
| Імя пры нараджэньні =
| Нарадзіўся = каля [[1400]]
| Месца нараджэньня =
| Памёр = [[1458]]
| Месца сьмерці =
| Род = [[Манівіды]]
| Бацька = [[Войцех Манівід]]
| Маці = ЮліяніяУльляна Смаленская
| Жонка =
| Дзеці = [[Войцех Манівід (сын Івана)|Войцех]], Ян, Ядвіга, Соф'я
| Рэгаліі =
| Колер =
| Колер загалоўку =
}}
'''Іван Манівід''' ('''Івашка Манівідавіч'''; каля [[1400]] — [[1458]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[ваяводы падольскія|Намесьнік падольскі і крамянецкі]] (з [[1437]]), [[ваявода]] [[Ваяводы троцкія|троцкі]] (з [[1443]]) і [[Ваяводы віленскія|віленскі]] ([[1458]]).
 
У дадатак да бацькоўскіх уладаньняў атрымаў ад [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Амнішаў]], [[Валожын]] і [[Даўгінаў]] у [[Менскі павет|Менскім павеце]], згодна з тэстамэнтам стрыечнага брата [[Пётар Гедыгольдавіч|Пятра Гедыгольдавіча]] — [[Мір (вёска)|Мір]] ([[1451]]).
 
== Імя ==
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''nos Johannes Monividi heres in Zvprani palatinus Vilnensis'' (7 верасьня 1458 году)<ref>Semkowicz W. Przywileje Witolda dla Moniwida, starosty Wileńskiego, i testament jego syna Jana Moniwidowicza // Ateneum Wileńskie. Nr. 1, 1923. S. 261.</ref>.
 
== Біяграфія ==
ПрадстаўнікЗь шляхецкагалітоўскага баярскага роду [[Манівіды|Манівідаў]] гербу «[[Ляліва]]», сын [[Войцех Манівід|Войцеха]], [[Ваяводы віленскія|ваяводы віленскага]], і ЮліянііУльляны Смаленскай (імаверна).
 
Адзін з найбольш заўзятых прыхільнікаў [[Сьвідрыгайла|Сьвідрыгайлы]] ў [[Грамадзянская вайна ў ВКЛ 1431—1435 гадоў|фэадальную вайну]]. Быў ягоным маршалкам у [[1438]] годзе<ref>[[Вячаслаў Насевіч|Насевіч В.]] Манівідавічы // {{Літаратура/ЭВКЛ|2к}} С. 270.</ref>.
 
Меў сыноў [[Войцех Манівід (сын Івана)|Войцеха]] і Яна, а таксама дачок Ядвігу (жонка [[Алехна Судзімонтавіч|Алехны Судзімонтавіча]]) і Соф’ю (жонка [[Мікалай Радзівілавіч|Мікалая Радзівілавіча]]).
 
== Мова і культура ==
{{Асноўны артыкул|Ліцьвіны|Русіны}}
 
У сваім тэстамэнце, складзеным у 1458 годзе, упамінаў свае ўладаньні ў трох раёнаў або, па-народнаму, «воласьцях» (''alias wlosczach''). Частку маёмасьці ён пакінуў дочкам «для [[пасаг]]у» (''dla poszagv''), а «кабыльнае стада» (''Equiream alias stado kobilne'') — сваёй жонцы Ганне<ref>Semkowicz W. Przywileje Witolda dla Moniwida, starosty Wileńskiego, i testament jego syna Jana Moniwidowicza // Ateneum Wileńskie. Nr. 1, 1923. S. 261—262.</ref>. Гэта адпавядае многім іншым тагачасным лацінскім граматам [[ліцьвіны|літоўскіх князёў і баяраў]], дзе з азначэньнем «народны» («гутарковы») падаваліся менавіта [[беларуская мова|беларускія словы]]<ref>{{Літаратура/Старажытныя ліцьвіны|1к}} С. 39—46.</ref>.
 
== Крыніцы ==
Радок 45 ⟶ 53:
== Літаратура ==
* {{Літаратура/ЭВКЛ|2}}
* Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413 // Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R. 6., Nr. 11—12. , 1913.
 
{{Ваяводы віленскія}}
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Іван_Манівід»