Гомель — Горкі: розьніца паміж вэрсіямі

[[Трубаправод]] «Гомель — Горкі» быў 1-м унутраным у Беларусі. Нагодай для будаўніцтва паслужыла нястача паставак расейскай нафты маркі «[[Урал (нафта)|Ўрал]]» з Заходняй [[Сыбір]]ы па нафтаправодах «[[Унеча]] — [[Полацак]]» і «Ўнеча — [[Мазыр]]». Са студзеня 2020 году пастаўку расейскай нафты на нафтаперапрацоўчыя заводы Беларусі прыпынілі праз адмову плаціць павышаную [[Цана|цану]]. 11 траўня 2020 году намесьнік кіраўніка «Гомельтранснафты Дружба» Андрэй Карабань адзначыў: «Новы трубаправод стане свайго роду перамычкай, якая злучае паўднёвую і паўночную ніткі сыстэмы транспартаваньня нафты. Гэта дасьць магчымасьць, ні ад каго не залежачы, ажыцьцяўляць перапампоўку сыравіны паміж Наваполацкім і [[Мазырскі нафтаперапрацоўчы завод|Мазырскім]] нафтаперапрацоўчымі заводамі. Да таго ж, мінулай восеньню ў выніку рэарганізацыі ААТ «[[Полацактранснафта Дружба]]» на правах філіі ўвайшло ў склад ААТ «Гомельтранснафта Дружба», што робіць аб’яднаньне дзьвюх трубаправодных сыстэмаў яшчэ больш заканамерным». Труба [[прамер]]ам 53 см дазваляла перапампоўваць да 6 млн тонаў нафты за год, якія мелі скласьці па 30 % пастаўкі з Балтыкі праз Польшчу і з Чорнага мора праз Украіну. Таксама трубаправод «Гомель — Горкі» даваў манчымасьцьмагчымасьць дастаўляць беларускую нафту з [[Рэчыцкі раён|Рэчыцкага раёну]] (Гомельская вобласьць).<ref Адлегласьцьname="а"/>.

[[Даўжыня]] маршруту складала 207 км. Нафтаправод пракладалі ў міжрэччы [[Дняпро|Дняпра]] і [[Сож]]а бяз водных перашкодаў, каб абысьці водаахоўныя зоны. [[Адлегласьць]] трубаправода ад паселішчаў складала прынамсі 150 мэтраў. Пракладвалі трубаправод з поўдня на поўнач у 12 чэргаў. Маршрут браў пачатак у [[Гомельскі раён|Гомельскім раёне]] і праходзіў праз [[Буда-Кашалёўскі раён|Буда-Кашалёўскі]], [[Чачэрскі раён|Чачэрскі]] і [[Кармянскі раён|Кармянскі]] раёны Гомельскай вобласьці ды далей [[Чэрыкаўскі раён|Чэрыкаўскі]], [[Прапойскі раён|Прапойскі]] і [[Крычаўскі раён|Крычаўскі]] раёны Магілёўскай вобласьці. У [[Горацкі раён|Горацкім раёне]] яго мелі злучыць зь дзейным магістральным нафтаправодам «[[Унеча — Полацак]]». Перапады вышыняў на мясцовасьці цягам маршруту даходзілі да 100 мэтраў. Спадарожна прадугледзелі ўзьвядзеньне нафтаперапампоўвачнай станцыі і перабудову 2-х дзейных станцыяў «Гомель» і «Горкі». [[Кошт]] пабудовы разам з запаўненьнем трубы тэхналягічнай нафтай складаў каля 300 млн [[Беларускі рубель|рублёў]] (122 млн даляраў) з уласных сродкаў «Гомельтранснафты Дружба» без прыцягненьня [[Пазыка|пазыкі]] і [[Бюджэт Рэспублікі Беларусь|бюджэтных]] грошай<ref name="а">{{Артыкул|аўтар=Руслан Праляскоўскі.|загаловак=Усе плюсы ўнутранага транзыту|спасылка=https://mogilev-region.gov.by/be/news/marshrut-uzho-pabudavany-yak-buduc-prakladac-naftapravod-gomel-gorki|выданьне=[[Рэспубліка (газэта)|Рэспубліка]]|тып=газэта|год=12 траўня 2020|нумар=7470|старонкі=|issn=1991-5322}}</ref>.