Пётар Татарыновіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Біяграфія: прапраўлены пераклад тытулу доктарскай працы. |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 28:
Выдаваў кнігі й брашуры (''Сьвяты Ізідар хлебароб'' (1928), ''Вялікія людзі'', ''Купальле''(1930), ''Шляхам дзіваў і ўражаньняў'' (1934), ''Зярняткі з роднай юнацкай нівы''.
З прычыны хваробы ([[сухоты]]) у 1939 годзе быў часова звольнены ад сваіх абавязкаў. У 1940 годзе
Быў запрошаны разам зь іншым беларускім духавенствам 15 сьнежня 1941 году на канфэрэнцыю школьных інспэктараў, што абывалася ў Менскім гарадзкім тэатры (сёньня — [[тэатар імя Янкі Купалы]]). Кс. Татарыновіч прыйшоў на яе ў звычайным касьцюме. Разам з [[Антон Шукелойць|Антонам Шукелойцям]], Адамовічам, Савёнкам, Сянкевічам ён заняў месцы на галёрцы, а не ў першым шэрагу зь іншымі сьвятарамі. Пад час выкананьня нямецкага гімну беларускія ксяндзы ўзьняліся, але не выцягнулі рукі. Адразу пасьля заканчэньня канфэрэнцыі кс. [[Станіслаў Глякоўскі|Глякоўскі]] і [[Дзяніс Малец|Малец]] былі арыштаваныя [[СД]]. Татарыновіча пасьпелі схаваць людзі з каталіцкага камітэту (яго выратавала цывільнае ўбраньне і знаходжаньне на галёрцы) і назаўтра пераправілі ў [[Баранавічы]]. Неўзабаве адтуль зьехаў у Варшаву.
Радок 40:
У 1945—1949 гадах навучаўся ў папскім Усходнім інстытуце, абараніў доктарскую працу «''Сьв. Кірыла Тураўскі і яго духоўная навука''» ("S. Cirillo Vesc. di Turov e la sua dottrina spirituale"). Зь верасьня 1950 да 1975 году выдаваў беларускі каталіцкі часопіс «''Źnič''». Арганізаваў у 1950 годзе [[Радыё Ватыкана Беларуская служба|Беларускую праграму «Радыё Ватыкану»]]. Перадаў у 1970 годзе кіраўніцтва Беларускай праграмы вядомаму беларускаму сьвятару, архімандрыту [[Леў Гарошка|Льву Гарошку]].
Выдавец беларускай духоўнай літаратуры. Аўтар перакладу кніг «Сьвятая Эванэлія і Апостальскія Дзеі» (Рым, 1954), «Лісты сьвятых апосталаў» (Рым, 1974), якія выдаў са сваімі
Рашэньнем Кансістарыяльнай кангрэгацыі 21 студзеня 1964 году прызначаны Апостальскім пасадам дырэктарам душпастыраў лацінскага абраду сярод беларускай эміграцыі.
Радок 50:
* Spis kościołów i duchowieństwa diecezji Pińskiej w R.P. 1933 i 1934 (stan diecezji na dzień 31 grudnia 1933), Пінск, 1933, Wydawnictwo Drukarni Diecezjalnej
* Беларус ([[Нью-Ёрк]]). 1978. № 258; 1980. № 283—284.
* Беларускія рэлігійныя дзеячы XX ст.: Жыццярысы, мартыралогія, успаміны.
* Юры Туронак «Мадэрная гісторыя Беларусі» разьдзел — «Трагізм і загадкавасьць лёсаў. Да гісторыі беларускага каталіцкага душпастырства ў Менску», Вільня, Інстытут беларусістыкі, 2006
* [[Юры Туронак]] «Трагізм і загадкавасьць лёсаў», «[[Наша вера]]», 1(2)-1996.
| |||