Іраклі Лісоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д шаблён, выпраўленьне спасылак
Метка: Спасылкі на неадназначнасьці
 
Радок 22:
|Наступнік = [[Рыгор Кахановіч]]
}}
|Пачатак пэрыяду =
|Заканчэньне пэрыяду =
|Папярэднік =
|Наступнік =
|Імя пры нараджэньні =
|Нарадзіўся = [[1734]]
|Месца нараджэньня =
|Памёр = {{Памёр|30|8|1809}}
|Месца сьмерці =
|Род = [[Лісоўскія]]
|Бацька =
|Маці =
|Жонка =
|Дзеці =
|Рэлігія =
|Рэгаліі =
|Колер =
|Колер загалоўку =
}}
{{Цёзкі}}
'''ІракліІра́клі ЛісоўскіЛісо́ўскі''' (у сьвеце '''Ёсіф'''; [[1734]], [[Полацкае ваяводзтва]] — {{Памёр|30|8| жніўня 1809}}) — царкоўны дзяяч [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] і [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]]. [[Полацкія ўніяцкія арцыбіскупы|Уніяцкі арцыбіскуп полацкі]] (з [[1784]]), [[Кіеўскія ўніяцкія мітрапаліты|мітрапаліт кіеўскі, галіцкі й усяе Русі]] (з [[1806]], без зацьверджаньня [[Папа Рымскі|Папам Рымскім]]).
 
== Біяграфія ==
Прадстаўнік [[беларусы|беларускага]]<ref name="evkl">[[Сяргей Казуля]]. Лісоўскі Іраклій // {{Літаратура/ЭВКЛ|2к}} С. 200.</ref> шляхецкага роду [[Лісоўскія|Лісоўскіх]] гербу «[[Вожык (герб)|Вожык]]». Навучаўся ў школе пры кляштары дамініканаў у [[Ушачы|Вушачах]], дзе ўступіў у [[Ордэн базылянаў сьвятога Язафата|ордэн базылянаў Сьв. Язафата]].
 
Быў ігуменам Полацкага манастыра пры [[Сафійскі сабор (Полацак)|Сафійскім саборы]], а з [[1778]] — архімандрытам Ануфрыеўскага манастыра ([[Амсьціслаўскае ваяводзтва]]). 3 [[1780]] чалецсябра кансысторыі Полацкай уніяцкай япархіі.
 
Па [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|трэцім падзеле Рэчы Паспалітай]] ([[1795]]) і скасаваньні таго ж року [[Кацярына II|Кацярынай II]] уніяцкіх япархіяў (апроч Полацкай) фактычна кіраваў усімі ўніятамі [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]].
 
Падтрымліваў утварэньне Галоўнай сэмінарыі пры [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскім унівэрсытэце]] ([[1803]]), адкрыў сэмінарыю для белага духавенства ў [[Полацак|Полацку]] ([[1806]]).
 
Быў прыхільнікам ачышчэньня абраднасьці ад лацінскіх пазычаньняў. Склаў і даслаў у Рым на зацьверджаньне службоўнік з паралельнымі царкоўна-славянскім і лацінскім тэкстам.
 
Дамогся ад імпэратара [[Аляксандар I Раманаў|Аляксандра I]] утварэньня ўнутры рымска-каталіцкай калегіі асобнага дэпартамэнту для ўніятаў ([[1805]]), старшынём якога зрабіўся сам. Спрыяў выданьню царскага дазволу для ўніятаў, якія прынялі лацінскі абрад, вярнуцца да папярэдняй веры.
 
Ва ўнутрыцаркоўнай барацьбе абапіраўся на падтрымку царызму. У [[1795]] забараніў уніяцкім сьвятарам процідзейнічаць схіленьню (часам гвалтоўнаму) сваіх вернікаў у праваслаўе. У [[1805]] спрыяў выданьню загаду Пецярбурскай рымска-каталіцкай калегіі пра скасаваньне базылянскіх манастыроў<ref name="evkl"/>.
 
== Крыніцы ==
Радок 66 ⟶ 67:
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Лісоўскі, Іраклі}}
 
[[Катэгорыя:Лісоўскія|Іраклі]]
[[Катэгорыя:Базыляны]]