'''ЖэмайцеЖэмáйце''' ({{мова-lt|Žemaitė}}), сапраўднае імя: Юлія БэнюшавічуцеБэнюшавічýце-ЖыманценеЖыманцéне ({{мова-lt|Julija Beniuševičiūtė-Žymantienė|скарочана}}; {{Дата ў старым стылі|4 чэрвеня|1845|23 траўня}}, паводле іншых зьвестках 31 (19) траўня<ref>{{cite web|url= http://feb-web.ru/feb/kle/kle-abc/ke2/ke2-9253.htm?cmd=2&istext=1 |title= Жемайте |author= Довейка, К.|date= |work= Краткая литературная энциклопедия |publisher= ФЭБ|accessdate=2016-12-15|lang=}}</ref> або 12 чэрвеня (31 траўня)<ref>{{cite web|url= http://bse.sci-lib.com/article039512.html |title= Жемайте |author= Довейка, К.|date= |work= Большая советская энциклопедия |publisher= |accessdate=2016-12-15|lang=}}</ref>; маёнтак Буканты, каля места [[Плунгяны]], [[Жамойць|Жмудзь]], цяпер [[Летува]] — 7 сьнежня 1921, [[Мар’ямпаль]], [[Летува]]) — летувіская пісьменьніца, драматургіня, асьветніца. Адна з галоўных удзельніцаў Летувіскага нацыянальнага Адраджэньня напрыканцы XIX — пачатку XX стагодзьдзяў.
== Жыцьцяпіс ==
Паходзіла зь зьбяднелай [[Шляхта|шляхты]]. З 1864 году працавала нянькай і пакаёўкай. У 1865 пабралася шлюбам з былым прыгоньнікам Лаўрынасам Жымантасам. Трыццаць год з мужам займалася сельскай гаспадаркай. Нарадзіла сем дзяцей. Толькі напярэдадні [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] пераехала ў [[Вільня|Вільню]], дзе актыўна ўдзельнічала ў камітэце па дапамозе ўцекачам. З 1913 па 1915 гады рэдагавала газэту ''Lietuvos žinias''. У 1916 годзе паехала ў [[ЗША]] для збору грошай на дапамогу пацярпелым у вайне. Вярнулася ў Летуву і ў 1921 годзе памерла ад [[Пнэўманія|пнэўманіі]] ў Мар’ямпалі<ref>Rasa Gečienė, ''Ugningos prigimties Žemaitė anksti ištekėjo ir pagimdė 7 vaikus, tačiau tikrą meilę pažino tik perkopusi per 60 metų'', у ''Moteris'', https://www.moteris.lt/lt/psichologija/g-58440-ugningos-prigimties-zemaite-anksti-istekejo-ir-pagimde-7-vaikus-taciau-tikra-meile-pazino-tik-perkopusi-per-60-metu </ref>.
