Аўтаномія: розьніца паміж вэрсіямі

'''Аўтано́мія''' ({{мова-el|αυτος}} — «сам» і {{мова-el|νομος}} — «закон») — права на самастойнае ажыцьцяўленьне пэўных функцыяў дзяржаўнай улады ці на кіраваньне якой-небудзь часткай дзяржавы, дадзенае агульнадзяржаўнай [[канстытуцыя]]й. Аўтаномія звычайна будуецца паводле адміністрацыйна-тэрытарыяльнага прынцыпу й можа мець розную арганізацыю — [[рэспубліка]], [[акруга]], [[вобласьць]], асобная нацыянальная альбо рэлігійная супольнасьць<ref name="энцыкляпэдыя">{{Кніга|аўтар=|частка=Аўтаномія|загаловак=[[Беларуская энцыкляпэдыя|Беларуская энцыклапедыя]] ў 18 тамах|арыгінал=|спасылка=|адказны=[[Генадзь Пашкоў]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Беларуская энцыклапедыяэнцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі|БелЭн]]|год=1996|том=2|старонкі=117|старонак=480|сэрыя=|isbn=985-11-0061-7|наклад=10 000}}</ref>. Адрозьніваюць адміністрацыйную, палітычную аўтаномію. Палітычная аўтаномія, як правіла, даецца тэрыторыям, кампактна заселеным нацыянальнымі супольнасьцямі, што вызначаюцца асаблівасьцямі мовы, мэнтальнасьці, эканамічнага, палітычнага й культурнага разьвіцьця. Палітычная аўтаномія азначае права нацыянальна-тэрытарыяльнага ўтварэньня самастойна ажыцьцяўляць ўнутранае кіраваньне.