Гравітацыя: розьніца паміж вэрсіямі

'''ГравітацыяГравіта́цыя''', '''сусьве́тнае прыцягне́ньне''', '''прыцягне́ньне''' (ад [[лацінская мова{{Мова-la|лац.]] ''gravitas'' |скарочана}} — «цяжкасьць»)  — унівэрсальнае фундамэнтальнае ўзаемадзеяньне паміж усімі матэрыяльнымі целамі. У набліжэньні малых хуткасьцяў і слабага гравітацыйнага ўзаемадзеяньне апісваецца [[клясычная тэорыя прыцягненьня Ньютана|тэорыяй прыцягненьня]] [[Ісак Ньютан|Ньютана]]. У сучаснай [[фізыка|фізыцы]] ў агульным выпадку зьява гравітацыі найбольш дакладна апісваецца [[агульная тэорыя рэлятыўнасьці|агульнай тэорыяй рэлятыўнасьці]] [[Альбэрт Айнштайн|Айнштайна]], у якім сама зьява зьяўляецца сьледзтвам скрыўленьня прасторы-часу аб руху інэрцыйных аб’ектаў. Аднак просты закон сусьветнага прыцягненьня Ньютана забясьпечвае дакладнае набліжэньне для большасьці фізычных сытуацыяў, уключаючы такія крытычныя разьлікі, як то будаваньне траекторыі руху [[касьмічны карабель|касьмічнага караблю]].

Існуе сучасная кананічная клясычная тэорыя гравітацыі  — [[агульная тэорыя рэлятыўнасьці]], і мноства ўдакладняючых яе гіпотэзаў і тэорыяў рознай ступені распрацаванасьці, канкуруючых паміж сабой. Усе гэтыя тэорыі даюць вельмі падобныя прадказаньні ў рамках таго набліжэньня, у якім у цяперашні час ажыцьцяўляюцца экспэрымэнтальныя тэсты.

У стандартным падыходзе [[агульная тэорыя рэлятыўнасьці|агульнай тэорыі рэлятыўнасьці]] гравітацыя разглядаецца першапачаткова не як сілавое ўзаемадзеяньне, а як праява скрыўленьня [[прастора-час|прасторы-часу]]. Такім чынам, гравітацыя інтэрпрэтуецца як [[геамэтрыя|геамэтрычны]] эфэкт, прычым прастора-час разглядаецца ў рамках неэўклідавай псэўдарыманавай геамэтрыі. Гравітацыйнае поле, часам званае таксама полем прыцягненьня, атаясамліваецца з тэнзарным мэтрычным полем  — [[мэтрыка]]й чатырохвымернай прасторы-часу, а [[напружанасьць гравітацыйнага поля]]  — з [[афінавая складнасьць|афінавай складнасьці]] прасторы-часу, вызначаецца мэтрыкай.