[[26 ліпеня]][[1511]] году [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Жыгімонт Стары]] надаў Наваградку [[Магдэбурскае права]], неўзабаве ў месьце мусіла зьявіцца ратуша. Аднак меская ратуша ўперышню ўпамінаецца толькі ў соймавай канстытуцыі 1652 году.
Мяркуюць, што ў [[1654]] годзе пад ратушу прыстасавалі камяніцу на Рынку. У час пажару 1751 году яна атрымала пашкоджаньні. Пазьней ратушу аднавілі, а на рагу будынка збудавалі вежу.
Па [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|трэцім падзеле Рэчы Паспалітай]] (1795) расейскія ўлады пазбавілі Наваградак Магдэбурскага права. У 1818 годзе ратушу значна рэканструявалі. У такім выглядзе яна існавала да пажару [[1862]] году, калі атрымала моцныя пашкоджаньні і больш не аднаўлялася.
Каля [[1900]] году на месцы ратушы ўзьвялі будынак [[магістрат]]у (відаць, з выкарыстаньнем фундамэнтаў і часткі муру ратушы)<ref>{{Літаратура/ЭВКЛ|2к}} С. 360.</ref>. У [[Другая сусьветная вайна|Другую сусьветную вайну]] будынак цалкам зруйнаваны.
