Алейны жывапіс

Алейны жывапіс — від жывапісу мастацкімі алейнымі фарбамі, у якіх сувязным рэчывам для каляровых парашкоў (пігментаў) зьяўляюцца алей ільняны, арэхавы, сланечнікавы і інш. і розныя лакі. Алейны жывапіс выконваецца пераважна на палатне, дрэве, кардоне, металічных плітах, пакрытых адмысловымі грунтамі (станковы алейны жывапіс) ці па вапнавым тынку (манумэнтальны алейны жывапіс).

«Мона Ліза» пэндзля Леанарда да Вінчы, драўляная дошка, алей.

Вядомы з 10 стагодзьдзя. Пашырыўся на пачатку 15 стагодзьдзя пасьля ўдасканаленьня яго Янам ван Эйкам.

На Беларусі вядомы з пачатку 16 стагодзьдзя. У тэхніцы алейнага жывапісу працуе пераважная большасьць мастакоў.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн., 1996. ISBN 985-11-0036-6.