Ізяслаўскае княства: розьніца паміж вэрсіямі

Вылучылася пасьля сьмерці полацкага князя [[Усяслаў Брачыславіч|Ўсяслава Полацкага]] (1101), верагодна, як удзел [[Давыд Усяслававіч|Давыда Ўсяслававіча]]. У 1128 годзе князем ізяслаўльскім быў ужо сын Давыда Ўсяслававіча — [[Брачыслаў Давыдавіч|Брачыслаў]]. Пасьля высылкі ў 1129 годзе полацкіх князёў у Бізантыю, у тым ліку Давыда Ўсяслававіча з сынамі, лёс княства некаторы час невядомы. Верагодна, зь сярэдзіны 1130-х і да сярэдзіны 1160-х Ізяслаўль у якасьці ўдзелу ўваходзіў у [[Менскае княства]] — у сярэдзіне 1160-х ізяслаўльскі сталец займаў [[Усевалад Глебавіч]]. Усевалад вымушаны быў адмовіцца да Ізяслаўлю пад ціскам полацкага князя [[Рагвалод-Васіль Рагвалодавіч|Рагвалода-Васіля]] на карысьць Брачыслава Давыдавіча, які вярнуўся зь Бізантыі. Усевалад атрымаў замест Ізяслаўля [[Стражэў]] і больш крыніцамі не згадваецца. Астатнія Глебавічы не зьмірыліся са стратаю Ізяслаўлю і зноў захапілі яго паланіўшы Брачыслава і яго брата [[Валодша|Валодшу]], але хутка пад ціскам Рагвалода-Васіля вымушаныя былі вызваліць іх і вярнуць ім Ізяслаўльскае княства. У [[1160-я|1160-х]] Ізяслаўскае княства раздрабілася, зь яго вылучыўся [[Лагойскае княства|Лагоскі ўдзел]] і, магчыма, яшчэ нейкія ўдзелы. У 1180 годзе побач з ізяслаўльскімі князямі, нашчадкамі Брачыслава і Валодшы, згадваецца лагоскі князь [[Усяслаў Мікуліч]], верагодна, іх сваяк. Да 1186 году, пры невядомых акалічнасьцях, нашчадкі Давыда Ўсяслававіча зноў страцілі Ізяслаўль на карысьць менскіх Глебавічаў і цяпер ужо назаўсёды — у 1186 годзе на лагоскім стальцы згадваецца ўжо [[Васілька Валадаравіч]], магчыма, тымчасова [[Лагойск]] быў галоўным горадам ізяслаўльскіх земляў.

 

 

== Літаратура ==