Рагачоў: розьніца паміж вэрсіямі

[[25 сакавіка]] [[1918]] згодна з [[Трэцяя Ўстаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматай]] Рагачоў абвяшчаўся часткай [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. [[1 студзеня]] [[1919]] у адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі ён увайшоў у склад [[БССР|Беларускай ССР]]<ref name="at">{{Літаратура/150 пытаньняў і адказаў з гісторыі Беларусі}}</ref>, аднак [[16 студзеня]] Масква адабрала места разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад [[РСФСР]]. У [[1924]] Рагачоў вярнулі [[БССР]], дзе ён стаў цэнтрам раёну (з [[1938]] у Гомельскай вобласьці). На [[1934]] у Рагачове працавалі лесапільня (з [[1901]]), кардонная фабрыка ([[1913]]), ільнозавод ([[1932]]), электрастанцыя ([[1918]]), цагельня ([[1912]]), друкарня, электрычны млын, кавальская ([[1930]]), кравецкая ([[1927]]), шавецкая ([[1928]]), бандарная, кошыкавая і сталярна-мэблевыя майтэрнімайстэрні, цукеркавая арцель ([[1931]]), смалакурня ([[1929]]), хлебапякарня, 2 конныя крупарушкі і сьлясарня. Дзейнічалі настаўніцкі інстытут (у [[1940]] — 610 студэнтаў), школа мэдычных сясьцёр, 4 сярэднія і 7-гадовая школы, лякарня, паліклініка, 2 аптэкі. У [[Другая сусьветная вайна|Другую сусьветную вайну]] з [[14 жніўня]] [[1941]] да [[24 лютага]] [[1944]] места знаходзілася пад нямецкай акупацыяй.