Мікалай Тарасюк: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія, стыль |
|||
Радок 4:
|партрэт = Мікалай Тарасюк. Інтэрвію на адкрыцьці выставы «Страчаны рай».Jpg
|памер =
|апісаньне = Адкрыцьцё
|імя пры нараджэньні =
|род дзейнасьці = разьбяр па дрэве
|дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|22|5|1932|1}}
|месца нараджэньня =
|грамадзянства =
|падданства =
Радок 50:
[[Разьба па дрэве|Разьбой па дрэве]] і пляценьнем з лазы захапіўся зь дзяцінства. Выразаць цацкі з дрэва пачаў для гульняў уласным дзеткам, лічачы гэта ня больш, чым забавай. Аднак у пачатку [[1980-я|80-х рокаў]] [[XX стагодзьдзе|XX стагодзьдзя]] зноў зьвярнуўся да былога занятку. Першыя працы былі невялікія па памерах, прыкладна 15 см у вышыню. Пасьля павялічыліся да 20—22 см і набылі архаічную абагульненасьць формы і манумэнтальнасьць. Пачаў выкарыстоўваць таксама фарбу, салому, каляровыя апранахі з абрэзкаў тканіны. Спрабаваў выставіць свае творы ў Пружанах, Камянцы.
Аднак найбольшай вядомасьці Мікалай Тарасюк здолеў дасягнуць падчас правядзеньня Ўсесаюзнага фэстывалю народнай творчасьці ў 1987 року. За выставу ў Маскве атрымаў Залаты мэдаль ВДНГ і мэдаль ляўрэата фэстывалю, пасьля чаго пачаліся пэрсанальныя
Беларускай сялянскай працы прысьвечаныя цэлыя кампазыцыі з дрэва, лазы і саломкі: «Сялянскі дворык», «Апрацоўка ільну», «Жорны», «Збор ураджаю», «Жніво», «Мыцьцё бялізны», «Кросны» і іншыя. Кампазыцыі, прысьвечаныя народным абрадам беларусаў: «Вясельле», «Каляды», «Вячоркі», «Хаўтуры» ды інш. Мае таксама творы, прысьвечаныя цяжкаму эканамічнаму становішчу сялянаў пад рознымі ўладамі. Стварэньне твораў пачынае з прыдумваньня назвы-подпісу, пасьля чаго выразае да яго кампазыцыю<ref>{{Артыкул|аўтар = Оксана Бровач.|загаловак = Жизненная философия Николая Тарасюка: «Все, что я вижу оком, — все мое!»|арыгінал = |спасылка = http://b-g.by/ru/40_2012/culture/13870/|аўтар выданьня = |выданьне = Брестская газета|тып = |месца = |выдавецтва = |год = 5 — 12 октября 2012|выпуск = |том = |нумар = 40 (512)|старонкі = |isbn = }}</ref>.
Радок 57:
Праз пэўны час колькасьць экспанатаў вырасла настолькі, што месца ў хаце не ставала. У 1994 року<ref>{{Спасылка|аўтар = Ю. В. Колток.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://www.spasatel-euroregion.info/node/2216|загаловак = «Деревянный народ» Тарасюка|фармат = |назва праекту = Сайт юных спасателей-пожарных еврорегиона «Буг»|выдавец = |дата = 10 траўня 2012|мова = ru|камэнтар = }}</ref> Мікалай пабудаваў побач асобную хатку для экспанатаў, назваўшы яе музэем «Успаміны Бацькаўшчыны». Музэй, аналягаў якому няма ў Беларусі, зьмяшчае каля 300 аўтарскіх работ.
У 1994 року творы Мікалая Тарасюка былі паказаныя ў [[Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь|Нацыянальным мастацкім музэі]] на першай Нацыянальнай выставе [[Інсітнае мастацтва|інсітнага мастацтва]]. Пэрсанальныя
Творы майстра экспануюцца ў адной з заляў музэю-сядзібы «[[Пружанскі палацык]]», у [[Нацыянальны музэй гісторыі і культуры Рэспублікі Беларусь|Нацыянальным музэі гісторыі і культуры]], [[Берасьцейскі краязнаўчы музэй|Берасьцейскім краязнаўчым музэі]]<ref>{{Спасылка | аўтар = tiborovskaya.| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 17 лістапада 2011| url = http://tiborovskaya.blog.tut.by/2011/11/17/dolgaya-doroga-v-stoylyi-chem-segodnya-zhivet-derevyannyiy-mir-narodnogo-mastera-nikolaya-tarasyuka/| загаловак = Долгая дорога в Стойлы: чем сегодня живёт «деревянный мир» народного мастера Николая Тарасюка?| фармат = | назва праекту = | выдавец = Тамара Тиборовская| дата = 9 студзеня 2012 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>, Мотальскім музэі народнае творчасьці і за межамі Беларусі.
| |||