Рынгольд: розьніца паміж вэрсіямі

Упершыню ўзгадваецца ў 2-й рэдакцыі [[Літоўскія хронікі|Літоўскай хронікі]] (каля [[1515]] году)<ref name="tomas">[[Томас Баранаўскас|Baranauskas, Tomas]] (July 2001). "Kiek buvo Lietuvos sostinių?". Kernavė 1 (1). [http://www.voruta.lt/article.php?article=128&showtype=archive Retrieved on 2007-09-07].{{ref-lt}}</ref>. У хроніцы Рынгольд вяртаецца ў [[Наваградак]] пасьля перамогі над мангола-татарамі каля Магільны на ўзьбярэжжы [[Нёман]]у, побач зь [[Менск]]ам<ref name="zenonas"/>. Гэтыя падзеі маглі мець месца ў гісторыі, бо манголы ў канцы 1230-х — пачатку 1240-х гадоў насамрэч уварваліся ў [[Літва старажытная|Літву]]. Аднак у гэты час вярхоўнай уладай у Літве ужоўжо валодаў Міндоўг<ref name="simas">Пад рэд. Simas Sužiedėlis (1970-1978). "Ringaudas". [[Encyclopedia Lituanica]]. IV. Boston, Massachusetts: Juozas Kapočius. pp. 500–501. LCC 74-114275{{ref-en}}</ref>.

Хроніка цьвердзіць, што Рынгольд быў бацькам трох сыноў і пакінуў Наваградак аднаму ззь іх, [[Войшалк]]у<ref name="tomas"/>. Аднак зь іншых тагачасных крыніц вядома, што Войшалк быў сынам Міндоўга. Каб абысьці гэтую супярэчнасьць, у 3-й рэдакцыі Літоўскай кронікі («[[Хроніка Быхаўца]]») Рынгольд быў запісаны бацькам Міндоўга<ref name="tomas"/>. Такая легендарная версіявэрсія была распаўсюджаная [[Мацей Стрыйкоўскі|Стрыйкоўскім]] і іншымі сярэднявечнымі гісторыкамі<ref name="tomas"/>, і праіснавала да нашых часоў<ref name="rowell">Rowell, S. C. (1994). Lithuania Ascending: A Pagan Empire Within East-Central Europe, 1295-1345, Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. Cambridge University Press, 50–51. ISBN 9780521450119.{{ref-en}}</ref>. Насамрэч верагодных зьвестак пра бацьку Міндоўга не існуе, а ў [[Старэйшая рыфмаваная хроніка|Лівонскай вершаванай хроніцы]] ён узгаданы без імя, а толькі як «''магутны князь (кароль)''» (''könig gros'')<ref name="zenonas"/>.