Францішак Аляхновіч: розьніца паміж вэрсіямі

Празь недахоп сцэнічных кадраў увесну [[1919]] году Ф. Аляхновіч выяжджае ў Вільню. Па сумяшчальніцтве выдае часопіс «Беларускае жыцьцё», супрацоўнічае з рэдакцыямі «Грамадзяніна» і «Руні»<ref name=s538>{{Кніга|аўтар = |частка = |загаловак = Гісторыя беларускай літаратуры: XIX — пачатак XX ст.: Падруч. для філал. фак. пед. ВНУ|арыгінал = |спасылка = |адказны = І. Э. Багдановіч, У. В. Гніламёдаў, Л. С. Голубева і інш.; Пад агул. рэд. М. А. Лазарука, А. А. Семяновіча|выданьне = 2-е выд., дапрац.|месца = Мн.|выдавецтва = Выш. шк.|год = 1998|том = |старонкі = 538|старонак = 560|сэрыя = |isbn = 985-06-0304-6|наклад = 7000}}</ref>. Аўтар знаходзіць сваю былую трупу і пачынае зь ёю ставіць спэктаклі, нават хоча арганізаваць дзяржаўны тэатар і ў Вільні, аднаале савецка[[польска-польскаясавецкая вайна]] перашкодзіла ажыцьцяўленьні яго намераў. У красавіку [[1919]] году палякі захопліваюць горад<ref name=main/>. З пачаткам уварваньня Францішак Аляхновіч дапамагае [[Максім Гарэцкі|Максіму Гарэцкаму]], схаваўшы яго на сваёй кватэры на Маставой вуліцы<ref>[[Максім Гарэцкі|Гарэцкі, М.]]. Смаленск — Менск — Вільня // {{Кніга|аўтар = [[Максім Гарэцкі|Гарэцкі, М.]]|частка = |загаловак = Творы|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = Мінск|выдавецтва = Маст. літ.|год = 1990|том = |старонкі = 292|старонак = |сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>. Пісьменьнікі мяркуюцца наконт уцёкаў зь Вільні, але вырашаюць застацца.