Бітва пад Ласасінам: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дададзеная Катэгорыя:Гісторыя Пружанскага раёну з дапамогай HotCat |
дапаўненьне |
||
Радок 20:
|Камандуючыя4 =
|Сілы1 = каля 700 пешых і 40 коньнікаў<ref name="ll" />
|Сілы2 =
|Сілы3 =
Радок 36:
'''Бі́тва пад Ласасі́нам''' — бітва [[Паўстаньне 1863 году на Пружаншчыне|паўстаньня 1863 року]], якая адбылася {{Дата ў старым стылі|[[4 чэрвеня]]|[[1863]]|24 траўня}} ля вёскі [[Ласасін]] [[Слонімскі павет (Расейская імпэрыя)|Слонімскага павету]] [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенскай губэрні]] (цяпер у [[Пружанскі раён|Пружанскім раёне]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]]).
==
{{Дата ў старым стылі|[[4 чэрвеня]]|[[1863]]|[[24 траўня]]}}
На ўчастку Пагарэлае расейцы разьбілі конны пікет. Яшчэ адзін пікет са стральцоў паўстанцы выставілі за 3 вярсты у лесе, сярод дрыгвы. Крэмер паслаў супраць іх 3-ю стралковую роту з трыма паўзьвязамі рэзэрву 9-й роты, аднак тыя былі сустрэтыя густой стральбою. Расейцы адышлі, каб выманіць ворага з густога лесу. Інсургенты, падбадзёрваныя камандзірам, кінуліся наперад, аднак, сустрэтыя стрэламі, адышлі на ранейшую пазіцыю<ref name="ll" />.
Тады Крэмер, ня маючы магчымасьці выцягнуць інсургентаў з займанага месца, загадаў ісьці ў атаку. Расейцы адкінулі гэтую заставу, пасьля чаго паўстанцы адышлі на іншую пазіцыю за невялікаю палянкай<ref name="ll" />.
У гэты час паўстанцы зрабілі спробу абысьці расейцаў са свайго правага боку, 8 разоў атакуючы, аднак былі адкінутыя стралковым агнём і падмацаваньнем з 9-й роты. Пасьля гэтага расейскае войска перайшло ў наступ<ref name="ll" />.
А 7-й гадзіне паўстанцы разьбегліся, схаваўшыся ў непраходнай дрыгве за 4 вярсты ад вёскі [[Ласасіна]]. Крэмер ня стаў іх перасьледаваць і пайшоў у [[Ружаны]]<ref name="ll" />.
== Вынікі ==
Страты паўстанцаў ацэньваюцца ад 40<ref name="nn2000_42">{{Артыкул|аўтар=[[Уладзімер Крукоўскі]].|загаловак=Двойчы расстраляныя. Адноўлены помнік паўстанцам Шчаснага|арыгінал=|спасылка=http://nn.by/?c=ar&i=94932|аўтар выданьня=|выданьне=«[[Наша Ніва]]»|тып=|месца=|выдавецтва=|год=2000|выпуск=|том=|нумар=42|старонкі=|isbn=}}</ref> да 127 чалавек па расейскіх ацэнках<ref name="ll" />.
Сярод забітых былі паўстанцкі лекар Каліноўскі і многія іншыя асобы, «якія з выгляду і вопраткі ня простага званьня»<ref name="ll" />. У палон быў узяты [[Беласток|беластоцкі]] памешчык Рафал Карыцкі. [[Валеры Антоні Ўрублеўскі]] і [[Фэлікс Влодэк|Влодэк «Шчасны»]] з часткаю аддзелу здолелі вырвацца з акружэньня.
Дзеля большай пасьпяховасьці барацьбы з паўстанцамі, якія канцэнтраваліся ў Ружанскай пушчы, на загад царскіх уладаў была высечаная паласа лесу праз пушчу (гэтак званая ''Паляцкая прасека''). На ёй стаяла царская пяхота і патрулі з казакоў<ref>{{Спасылка|аўтар = Пракаповіч Н.С.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://ruzhany.narod.ru/sources/029.html|загаловак = Ружаны: позірк у мінулае|фармат = |назва праекту = Всё о Ружанах|выдавец = |дата = 14 студзеня 2013|мова = |камэнтар = }}</ref>.
== Памяць ==
|