Віталь Каракорскі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Вонкавыя спасылкі: + {{ізаляваны артыкул}} |
д дзяяч, вікіфікацыя |
||
Радок 1:
{{Палітык
| імя = Віталь Каракорскі
| жанчына =
| выява =
| памер =
Радок 9:
| канец_тэрміну =
| прэзыдэнт =
|
| папярэднік =
| наступнік =
| дата_нараджэньня =
| месца_нараджэньня = </br>
| дата_сьмерці =
| месца_сьмерці =
| нацыянальнасьць = {{Сьцяг Ізраілю}} [[жыды|жыд]]
| назва_палітычнай_арганізацыі = <!-- Рух, Аб’яднаньне, і пад. Неабавязковы. Па змоўчаньні
| партыя = [[Партыя нацыянальнага адраджэньня]]
| сужэнец =
Радок 28:
| узнагароды =
}}
'''Віта́ль Карако́рскі''' (таксама '''Віталіюс Каракорскіс'''; {{мова-lt|Vitalijus Karakorskis}}; нарадзіўся [[2 студзеня]] [[1958]], [[Бабруйск]]) — летувіскі грамадзка-палітычны
▲'''Віта́ль Карако́рскі''' (таксама '''Віталіюс Каракорскіс'''; {{мова-lt|Vitalijus Karakorskis}}; нарадзіўся [[2 студзеня]] [[1958]], [[Бабруйск]]) — летувіскі грамадзка-палітычны дзеяч, журналіст.
Скончыўшы сярэднюю школу, пераехаў у [[Летува|Летуву]]. Тут, першапачаткова вучыўся ў [[Шаўлі|Шавельскім]] пэдагагічным інстытуце, затым вывучаў расейскую філялёгію ў [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскім унівэрсытэце]]. Пасьля вывучаў журналістыку ў [[БДУ|Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце]]. Некаторы час працаваў у Бабруйску ў [[Магілёўскі абласны тэатар драмы і камэдыі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча|Драматычным тэатры імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] рэдактарам і гукаапэратарам.
Радок 35 ⟶ 34:
Ад [[1990]] жыве ў [[Вільня|Вільні]]. Да [[1994]] працаваў у расейскай службе Віленскага радыё. У [[1994]]—[[2003]] працаваў на Летувіскім нацыянальным радыё і тэлебачаньні, стварыў тэлевізійныя шоў аб летувіскіх жыдах «Мэнора», перадачы пра беларусаў «Віленскі весьнік», расейцаў «Расейская вуліца». Быў рэдактарам перадачаў «Summa summarum», «Далягляд», «Анатомія факту». У супрацоўніцтве зь летувіскай тэлевізіяй падрыхтаваў перадачы і інтэрвію з сусьветнавядомымі дзеячамі: [[Вітаўт Лансбэргіс|Вітаўтам Ландсбэргісам]], [[Томас Венцлава|Томасам Венцловам]], [[Васіль Быкаў|Васілём Быкавым]], [[Юры Афанасьеў|Юр’ем Афанасьевым]], [[Аліса Фрэйндліх|Алісай Фрэйндліх]], [[Міхаіл Жванецкі|Міхаілам Жванецкім]], [[Франсуаза Тон|Франсуазай Тон]] і іншымі. Аўтар шэрагу дакумэнтальных фільмаў: «За вашую і нашую вольнасьць» ([[1998]]), «Дзесяць гадоў амнэзіі» ([[1998]]), «Дрэва жыцьця» ([[1999]]), «Сьцягі» ([[1999]]), «Кантэкст 11-га сакавіка» ([[2000]]). Ад 2000 працуе рэжысэрам у дзяржаўнай кампаніі падтрымкі трансатлянтычнае інтэграцыі (YES).
Ад 2000 Старшыня Калегіі этнічнае журналістыкі Літвы (ETNIKA). Ад 2000 сябар Рады жыдоўскае суполкі Летувы, старшыня камітэту інфармацыі і сродкаў масавай інфармацыі. З [[2005]] у складзе [[
Вольна валодае [[беларуская мова|беларускай]], [[летувіская мова|летувіскай]], [[польская мова|польскай]] і [[расейская мова|расейскай мовамі]]. Разьведзены, мае сына Даніэля.
Радок 43 ⟶ 42:
* [http://www.dziejaslou.by/inter/dzeja/dzeja.nsf/htmlpage/Karak3?OpenDocument Творы на сайце часопісу «Дзеяслоў»]
* [http://babruisk.belarda.org/blog/?post=47 Інтэрвію газэце «Наша ніва»]
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Каракорскі, Віталь}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Бабруйску]]
[[Катэгорыя:Беларускія жыды]]
Радок 56 ⟶ 55:
[[pl:Vitalijus Karakorskis]]
▲{{ізаляваны артыкул}}
| |||