Скарбны

Скарбны, скарбнік — службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім у 15—18 стагодзьдзях. Памочнік падскарбія земскага (пасьля 1596 падскарбія вялікага літоўскага).

Скарбны меў рэзыдэнцыю ў Вільні ў замку, дзе захоўваў архіў і скарб ВКЛ. У Польшчы адпаведнікам скарбнага быў кусташ каронны.

Першы вядомы скарбны — Сенька, згадваецца ў 1452 годзе. Скарбныя былі таксама ў ваяводзтвах і паветах, вялі перапіску датычна фінансавых пытаньняў, складалі інвэнтары ўладаньняў, якія падлягалі абкладаньню падаткамі.

Скарбнымі вялікімі літоўскімі былі:

• Міхал Важынскі (1560)
• Ульрык Гозыюш (1600)
• Ян Монтаўт (1600)
• Стэфан Хжанстоўскі (1638 — 1646)
• Вінцэнт Мікалай Крукоўскі (1674)
• Андрэй Казімер Скорабагаты (1678)
• Геранім Сасевіч (1700)
• Міхал Копць (? — 1726)
• Ян Адахоўскі (1733 — 1738)
• Габрыель Кімбар (? — 1744)
• Антоні Важынскі (1763)

Літаратура

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
• Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej, Poznań, T.1-31, 1879—1908.