Сем апосталаў Баўгарыі
Сем апо́сталаў Баўга́рыі, Сем славянскіх апосталаў, Сёмачысьленікі — сем праваслаўных і каталіцкіх сьвятых, якія стварылі царкоўнаславянскую мову і пераклалі на яе Сьвятое Пісаньне. У іх гонар у Сафіі існуе Царква Сьвятых сёмачысьленікаў, пераабсталяваная з мячэці. Усе апосталы ведалі славянскую мову, і большасьць з іх былі бізантыйскімі (паўднёвымі) славянамі.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Seven_Saints_%28%D0%A1%D0%B5%D0%B4%D0%BC%D0%BE%D1%87%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B8%2C_%D0%A1%D0%B2_%D0%9D%D0%B0%D1%83%D0%BC%29.jpg/220px-Seven_Saints_%28%D0%A1%D0%B5%D0%B4%D0%BC%D0%BE%D1%87%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B8%2C_%D0%A1%D0%B2_%D0%9D%D0%B0%D1%83%D0%BC%29.jpg)
Акрамя Кірыла і Мятоды да сьвятых залічаны іх вучні: Гаразд Охрыдзкі, Клімэнт Охрыдзкі, Навум Охрыддзкі, Сава Охрыдзкі і Ангелары Охрыдзкі.
Група аднадумцаў утварылася ў 856 годзе ў бізантыйскім манастыры Паліхрон на беразе Мармуровага мора пад гарою Малы Алімп, дзе настаяцелем быў Мятод Салунскі. У 863 годзе яны перабраліся ў Вэлеград (Вялікая Маравія), дзе выканалі пераклад Эвангельляў, Апосталаў і Псальмаў на славянскую мову. У 886 годзе, пасьля сьмерці Мятода, рэшткі групы перабраліся ў Першае Баўгарскае царства, паклаўшы пачатак Праслаўскай кніжнай школе. Апошнія сёмачысьленікі здабылі сваё апошняе прыстанак у македонскім Охрыдзе.
Памяць іх адзначаецца баўгарскай праваслаўнай царквой 27 ліпеня. Каталіцкі касьцёл згадваў іх даўней 17 ліпеня, у новым рымскім Мартыралёгу — 22 лістапада[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5: R-U. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005 (wznowienie), s. 205. ISBN 83-7318-376-0