Рэгіна Эзера
латыская пісьменьніца
Рэгіна Эзера (па-латыску: Regīna Ezera, 20 сьнежня 1930 — 11 чэрвеня 2002) — латыская пісьменьніца. Народная пісьменьніца Латвійскай ССР (1981). Кавалер Ордэна Трох Зорак IV ступені.
Рэгіна Эзера | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзілася | 20 сьнежня 1930[1] |
Памерла | 11 чэрвеня 2002[1] (71 год) |
Пахаваная | |
Дзеці | Аія Валадзэ[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | пісьменьніца, паэтка, навэлістка |
Жанр | раман і апавяданьне |
Мова | латыская мова[3] |
Узнагароды |
У аповесьці «Баляда дзятлавага бору» (1968), рамане «Калодзеж» (1972), тэтралёгіі «Сама са сваім ветрам» (1982-84) уздымала вострыя сацыяльныя і псыхалягічныя праблемы. Аўтар аповесьцей «Водбліск сонца» (1969), «Ноч без месяца» (1971), апавяданьняў і інш.
На беларускую мову яе асобныя творы пераклаў Міхась Ткачоў.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Regīna Ezera // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #123299136 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
- ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
Літаратура
рэдагаваць- Беларуская энцыкляпедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — С. 47. — 472 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0295-4 (Т. 18 Кн. 1)