Ромат
Ромат — мужчынскае імя.
| Ромат лац. Romat | |
| Romat | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rumo + суфікс з элемэнтам -т- (-t-) |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Рамут |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ромат» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРомат (Romatus) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова рум- (ром-) (імёны ліцьвінаў Румель, Румбольд, Рамвольт; германскія імёны Rummel, Rumbold, Romualt) паходзіць ад гоцкага *hrôms[2], германскага hruom 'слава, славутасьць'[3].
У Польшчы ў 1577 годзе адзначалася прозьвішча Romot[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: fridemann Romotte (16 чэрвеня 1409 году)[5]; ein fredeman no bi dem huse gesessen genant Romotte (21 чэрвеня 1409 году)[6]; человека своего Юрькгеля Ромотовича (каля 1521 году)[7]; Павел Ромотович (30 ліпеня 1545 году)[8]; do sioła Romathowiczow… sioło Romotowiczy (1585 год)[9].
Носьбіты
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 191.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 151.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 4: Pl—St. — Kraków, 2013. S. 213.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 981.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 185—186.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 1537.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 80.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 324.
- ^ Описание документов и бумаг, хранящихся в Московском архиве Министерства юстиции. Кн. 21. — М., 1915. С. 247.