Пётар Чавус
Пётар Рыго́равіч Ча́вус (нарадзіўся 7 студзеня 1939 году, в. Старына, Петрыкаўскі раён, Гомельская вобласьць) — беларускі вайсковы дзяяч, першы міністар абароны Рэспублікі Беларусь.
Пётар Чавус | |
Пётар Рыгоравіч Чавус | |
Міністар па справах абароны Рэспублікі Беларусь | |
---|---|
студзень 1992 — 21 красавіка 1992 | |
Прэм’ер-міністар: | Вячаслаў Кебіч |
Папярэднік: | — |
Наступнік: | Павал Казлоўскі |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся: |
7 студзеня 1939 (85 гадоў) в. Старына, Петрыкаўскі раён |
Адукацыя: |
Менская сувораўская вайсковая вучэльня Ташкенцкая агульнавайсковая камандная вучэльня Вайскова-палітычная акадэмія імя Леніна |
Узнагароды: |
Біяграфія
рэдагавацьСын забітага беларускага партызана.
У 1956 годзн скончыў Менскую сувораўскую вайсковую вучэльню, пасьля Ташкенцкую вышэйшую агульнавайскавую камандную вучэльню. Служыў камандзірам танкавага ўзводу ў Паўночна-Каўкаскай вайсковай акрузе. Пасьля быў намесьнікам камандзіра танкавага батальёну ў Беларускай вайсковай акрузе. У 1968 годзе ўдзельнічаў ва ўводзе войскаў Варшаўскай дамовы ў Прагу. Завочна скончыў Вайскова-палітычную акадэмію імя Леніна. У 1978 годзе паступіў у Вайсковую акадэмію Генэральнага штабу Ўзброеных сілаў. З 1980 служыў у Сярэднеазіяцкай вайсковай акрузе. З 1987 году — дарадца начальніка генэральнага штабу Дэмакратычнай Рэспублікі Аўганістан. У 1988—1991 гадах — начальнік штабу Прыбалтыйскай вайсковай акругі. У 1991 годзе займаў пасады начальніка інстытуту вайсковай гісторыі СССР, начальніка штабу і першага намесьніка начальніка Грамадзянскай абароны СССР.
У канцы 1991 году прыняў прапанову ўзначаліць стваранае Міністэрства па справах абароны Беларусі[1]. З траўня 1992 году — намесьнік міністра абароны Рэспублікі Беларусь. У 1994—1995 гадах быў дарадцам ва ўрадзе Рэспублікі Беларусь.
Крыніцы
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагаваць- ОТ СУВОРОВЦА ДО ГЕНЕРАЛА, «Белорусская военная газета», 9 студзеня 2014 г.
- Беларускі саюз сувораўца ў кадэт