Парнаграфія ў Марока
Гэты артыкул патрабуе ўдакладненьня артаграфіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго (дапамога). |
Парнаграфія ў Марока забароненая і караецца законам можа да сьмерці.
Мінулае
рэдагавацьУ Марока парнаграфія была даступная для невялікага кругу асоб. Порнавырабы тайна «па-ціху» прывозілі з-за мяжы, як правіла з Заходняе Эўропы, асабліва з Францыі. Да сярэдзіны 20 ст. краіна была пад панаваньнем Францыі. Зь яе ў Марока прывезлі кіно і фатаграфіі, дзе нейкія зь іх мелі непрыстойны зьмест.
Пачалі стварацца ўмовы адпачынку: корчмы, блудзілішча і кінатэатры. У іх насельнікі краіны маглі глядзець дзіва, у тым ліку і порна. Людзі, якія мелі ўласныя кінакамэры і фотапараты, рабілі непрыстойныя здымкі насельнікаў. Потым іх вывозілі па-за краіну ў Заходнюю Эўропу, ЗША, Брытанію й Ірляндыю, Японію і далей у іншыя краіны сьвету.
Порнавырабы сталі даступнымі для простага чалавека. Кінатэатры краіны паказвалі порна: «Эманюэль» і інш. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША.
Ісламскае права
рэдагавацьІсламскае права мае знанчны ўплыў у грамадзтве Марока. Права патрабуе выкананьня некаторых патрабаваньняў. Гэта датычыла азначэньня слова непрыстойнасьць. У грамадзкім месцы забароненае паказвацца ў адзеньні з парушэньнем правілаў прыстойнасьці:
- адзеньне павінна прыкрываць усё цела
- мужчыны могуць не прыкрываць адзеньнем ступні, кісьці рук, галаву вышэй шыі, кісьці рук, ступні
- жанчыны могуць не прыкрываць адзеньнем толькі свой твар, кісьці рук і ступні
- любыя дотыкі мужчыны і жанчыны забароненыя, у тым ліку абдымкі й пацалунак
Усё астатняе было забароненае паказваць у грамадзкім месцы і здымаць на відэа, або фатаграфаваць. Аднак, у кінатэатрах і тэлебачаньні паказвалі плоцкія адносіны мужчыны й жанчыны. Пацалунак, адкрытыя валасы жанчыны ў кіно &masdh; непрыстойнасьць і забароненае йсламскім правам.
У 1980-ыя гады ледзь усе рынкі краіны мелі месца продажаў відэа, дзе таксама можна было купіць порна. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША. З узьнікненьнем сеціва асноўнаю крыніцаю раздачы порнавырабаў стала сеціва.
Вытворчасьць
рэдагавацьНевядома час стварэньня першае порнастужкі ў Марока. У краіне неіснуюць прызнаныя дзяржаваю вытворцы порна, але разам з тым вытворчасьць порна забаронае і караецца законам. Самаробнае порна ў краіне вырабляецца і распаўсюджваецца празь сеціва, або паміж людзьмі «з рук у рукі». Асаблівасьць порна ў краіне — карыстаньне ісламскімі звычаямі. Жанчыны карыстаюцца тканінаю, каб схаваць свой твар і валасы пад час здымкаў порнастужак.
Рынак краіны мае ўсе віды порна:
Удзел у ММ, ЖЖ і скоталожніцтва забароненая і караецца па-ісламску: сьмерцю.
МЖ караецца рознымі пакараньнямі. Замужняя жанчына чыніць плоцкія дзеяньні не са сваім мужам, то яны будуць пакараныя сьмерцю. Незамужняя жанчына чыніць плоцкія дзеяньні з мужчынам, то яны будуць пакараныя да 40-ка ўдараў палкі.
Цікавае
рэдагавацьМараканскі службовец быў пакапраны за плоцкае насільства над сотняю жанчынаў[1].