Па́вал Па́ўлічыч (па-харвацку Pavao Pavličić) (нар. 16 жніўня 1946, Вукавар) — харвацкі пісьменьнік і літаратуразнаўца.

Павал Паўлічыч скончыў філязофскі факультэт Заграбскага ўнівэрсытэта (спэцыяльнасьць параўнальнае літаратуразнаўства - італьяністыка), дзе з 1970 году выкладае. Аўтар шэрагу прац па гісторыі харвацкай літаратуры.

Ягоныя празаічныя творы можна ахарактарызаваць як постмадэрністычныя. Сюжэт большасьці яго раманаў - дэтэктыўны. Літаратурную дзейнасьць пачаў з апавяданьняў у 1972 годзе.


Бібліяграфія

рэдагаваць
  • Trojica u Trnju
  • Magda i Trešnjevački fantom
  • Plava ruža
  • Diksilend
  • Kruh i mast
  • Koraljna vrata
  • Studije o Osmanu
  • Umjetni Orao
  • Večernji akt
  • Stroj za maglu
  • San koji se ponavlja
  • Rasprave o hrvatskoj baroknoj književnosti
  • Književna genologija
  • Stih u drami, drama u stihu
  • Sedam interpretacija
  • Poetika manirizma
  • Stih i značenje
  • Barokni stih u Dubrovniku
  • Lađa od vode
  • Vilinski vatrogasci
  • Dobri duh Zagreba
  • Slobodni pad
  • Trg slobode
  • Rakova djeca
  • Zaborav
  • Pasijans