Ота Еспэрсэн
Енс О́та Га́ры Е́спэрсэн (па-дацку: Jens Otto Harry Jespersen; 16 ліпеня 1860, Ранэрс — 30 красавіка 1943, Капэнгаген) — дацкі мовазнавец.
Ота Еспэрсэн | |
 | |
| Дата нараджэньня | 16 ліпеня 1860[1][2][3][…] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 30 красавіка 1943[1][2][3] (82 гады) |
| Месца сьмерці | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | мовазнаўца, эспэрантыст, аўтабіёграф, пэдагог, пісьменьнік, прафэсар унівэрсытэту, ідыст, anglicist, філёзаф |
| Месца працы | |
| Узнагароды | |
БіяграфіяРэдагаваць
Скончыў Капэнгагенскі ўнівэрсытэт, затым працягваў адукацыю ў Оксфардзкім унівэрсытэце. У 1893—1925 гг. прафэсар ангельскай мовы ў Капэнгагенскім унівэрсытэце.
Аўтар падручніка ангельскай мовы (1895, вытрымаў 19 выданьняў), у аснову якога пакладзена жывая гутарковая мова. Сваё разуменьне граматыкі як жывога і разьвіваецца цэлага ён адбіў у «Філязофіі граматыкі» (1924). Еспэрсэн — аўтар «тэорыі прагрэсу» ў мове, згодна зь якой усе моўныя зьмены накіраваны на палягчэньване ўмоў камунікацыі і таму прагрэсіўныя. Стварыў праект міжнароднай штучнай мовы «навіяль», раней удзельнічаў у распрацоўцы Іда.
Працы Еспэрсэна аказалі значны ўплыў на разьвіцьцё лінгвістыкі XX стагодзьдзя.
Навуковыя працыРэдагаваць
- Lehrbuch der Phonetik. — Lpz.-В., 1904.
- Modern English grammar. — Vol. 1—7. — L., 1909-49.
- Language, its nature, development and origin. — L., 1922.
- An international language. — L., 1928.
- Essentials of English Grammar, 1933.
КрыніцыРэдагаваць
- ^ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ а б Otto Jespersen // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б в г Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
|
|
|---|
