Овэрдро
Овэрдро (ангел. over — «пера», draw — «удых») — прыём гульні на губным гармоніку, які дазваляе выняць ноты, недаступныя пры звычайных прыёмах гульні. Овэрдро зьяўляецца адным з выглядаў бэнда, гуляецца на ўдыху і прыводзіць да падвышэньня вышыні гуку.
Овэрдро, як і овэрблоў, зьяўляецца адным з овэрбэндаў, вынайдзенымі ў канцы 1960-х гадоў Говардам Леві. Гэты тэрмін Говард Леві ўзяў у духавікоў, якія так звалі выманьне штучных нот, не прадугледжаных ладам інструмэнта.
Звычайны дыятанічны гармонік мае два язычкі ў кожнай дзірцы — адзін зь іх гучыць на ўдых, а другі — на выдых. Сутнасьць овэрдро ў тым, што пры гульні на ўдых язычок, які павінен гучаць на ўдыху, блякуецца, замест яго вібруе язычок на выдых гэтай жа адтуліны. Пры гэтым зьяўляецца магчымасьць здабываць ноты, недаступныя дыятанічнаму гармоніку, што павялічвае яго дыяпазон да ўзроўню храматычнага.
Овэрдро выконваецца праз 7—10 адтуліны, найболей часта зь іх выкарыстоўваюцца 7-я, 9-я і 10-я. Да недахопаў овэрдро можна аднесці хуткі знос язычкоў, нават у параўнаньні з бэндамі.
Овердро вельмі складнаы для выкананьня. Па-першае, ня кожны гармонік прыстасаваны к выкананьню овэрдро (хоць яго можна для гэтага падрыхтаваць). Па-другое, тэхнічны бок гэтага прыёму таксама вельмі няпросты. Не навучыўшыся выконваць бэнды на ўдыху і на выдыху, ня варта спрабаваць асвойваць овэрдро.