Міхась Ярош
Міхась Рыгоравіч Ярош (10 студзеня 1929, вёска Межная Слабада, Клецкі раён, Менская вобласьць — 10 ліпеня 1987) — беларускі крытык і літаратуразнаўца.
| Міхась Ярош | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Імя пры нараджэньні | Міхаіл Рыгоравіч Ярош |
| Нарадзіўся | 10 студзеня 1929 в. Межная Слабада, Клецкі раён, Менская вобласьць |
| Памёр | 10 ліпеня 1987 (58 гадоў) |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | крытык, літаратуразнаўца |
| Мовы | беларуская, расейская |
| Дэбют | 1955 |
| Прэміі | Дзяржаўная прэмія БССР імя Я. Коласа (1980) |
| Узнагароды | |
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся 10 студзеня 1929 году ў вёсцы Межная Слабада ў сялянскай сям’і. У 1953 годзе скончыў філялягічны факультэт БДУ[1]. У 1953-1956 гг. вучыўся ў асьпірантуры пры Інстытуце літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР. У 1956-1987 гг. працаваў навуковым супрацоўнікам гэтага інстытуту. Кандыдат філялягічных навук. Чалец СП СССР з 1968 году. Памёр 10 ліпеня 1987 году[2].
Творчасьць
рэдагавацьДрукавацца пачаў з 1955 году. Выступаў як крытык і літаратуразнаўца. Аўтар кніг «Драматургія Янкі Купалы» (1959), «Міхась Чарот: Нарыс жыцця і творчасці» (1963), «Янка Купала і беларуская паэзія» (1971), «Беларуская савецкая лірыка» (з В. Бечыкам, 1979), «Пятрусь Броўка» (1981), «Пясняр роднай зямлі: Жыццё і творчасць Янкі Купалы» (1982), «Янка Купала і Якуб Колас: Параўнальны аналіз жыцця і творчасці» (1988), брашур «Міхась Чарот» (1966), «Пятрусь Броўка» (1975), «Янка Купала і современность» (1981), «В памяти народной» (1982). Зьяўляецца адным з аўтараў двухтомнай «Гісторыі беларускай савецкай літаратуры» (1964-1966), «Гісторыі беларускай дакастрычніцкай літаратуры» (1969), «Истории советской многонациональной литературы» (Масква, 1972), «Истории белорусской дооктябрьской литературы» і «Истории белорусской советской литературы» (1977)[2].
Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР імя Якуба Коласа за ўдзел у двухтомным дасьледаваньні «История белорусской дооктябрьской литературы» і «История белорусской советской литературы»[2].