Мясцовае самакіраваньне
Мясцо́вае самакірава́ньне — самастойнае вырашэньне справаў насельніцтвам мясцовасьці ўласнымі сродкамі паводле ўласных зацікаўленасьцяў і асаблівасьцяў разьвіцьця мясцовасьці. Ажыцьцяўляецца непасрэдна жыхарамі і праз абраных прадстаўнікоў[1]. Больш шырокі панятак мясцовага самакіраваньня мае на ўвазе права і рэальную здольнасьць органаў мясцовага самакіраваньня рэглямэнтаваць значную частку публічных справаў і кіраваць ёю, дзейнічаючы ў рамках закона, пад сваю адказнасьць і ў інтарэсах мясцовага насельніцтва[2].
У сучасным сьвеце вялікі распаўсюд атрымалі тыя сыстэмы мясцовага самакіраваньня, клясыфікацыя якіх заснавана на складаньні адносінаў паміж мясцовым самакіраваньнем і цэнтральнымі ўладамі.
КрыніцыРэдагаваць
- ^ А. Лукашэнка. Закон Рэспублікі Беларусь «Аб мясцовым кіраваньні і самакіраваньні» (Артыкулы 1-28) // Зьвязда : газэта. — 14 студзеня 2010. — № 5 (26613). — С. 4. — ISSN 1990-763x.
- ^ Европейская хартия местного самоуправления(рас.)
Вонкавыя спасылкіРэдагаваць
Мясцовае самакіраваньне — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў