Маёр
вайсковае званьне
Маёр — з XVIII стагодзьдзя вайсковае званьне ў арміях многіх краінаў сьвету.
У арміі Вялікага княства Літоўскага існавала ў пяхоце, драгуніі і кавалерыі.
З увядзеньнем знакаў адрозьненьня ў канцы XVIII ст. маёр меў адну стужку на пагоне ў пяхоце, артылерыі і палках Пярэдняй варты і тры стужкі ў брыгадах Нацыянальнай кавалерыі. Гэта было зьвязана з тым, што маёры больш элітарных падразьдзяленьняў Нацыянальнай кавалерыі фармальна прыроўніваліся да палкоўнікаў у лёгкай кавалерыі, пяхоце і артылерыі.
У літоўскай арміі 1812 г. знакам адрозьненьня маёра былі дзьве стужкі на эпалеце з махрой.
Да сёньняшняга дня існуе ва Ўзброеных сілах Рэспублікі Беларусь.
Глядзіце таксама
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — 560 с. — ISBN 985-11-0155-9
- Чаропка Станіслаў. Станаўленьне сыстэмы знакаў адрозненьня ў арміі ВКЛ // Актуальные проблемы в изучении и преподавании общественно-гуманитарных дисциплин: сб. статей. — Витебск, 2012.