Лоўчы

Лоўчы — службовая асоба ў фэўдальнай дзяржаве.

У ВКЛ пасада існавала ў 15—18 стагодзьдзях. Сачыў за лясамі, у якіх паляваў вялікі князь, распараджаўся паляваньнем. З канца 16 стагодзьдзя лоўчы гаспадарскі, а пазьней вялікі лоўчы ВКЛ, меў намесьніка — лоўчага дворнага (падлоўчага). З канца 17 стагодзьдзя пасада лоўчага — ганаровы тытул дзяржаўнага саноўніка бяз пэўных абавязкаў, такое ж становішча займалі і лоўчыя земскія ў паветах.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — 560 с. — ISBN 985-11-0155-9