Капаніца

Капані́ца гэта:

• сельскагаспадарчая прылада. Уяўляе сабой сумяшчэньне кіркі й лапаты. Палягчае праполку й рыхленьне зямлі й зьнішчэньне розных пустазельляў.
• абласное слова матыка:
  • Насаджаны на палку каменны або драўляны клінок, які служыў у старажытнасьці для апрацоўкі глебы.
  • Ручная прылада для рыхленьня глебы ў форме трохвугольнай лапаткі, узьдзетай на палку пад прамым вуглом.
    

    «Саша знаходзіць у пажоўклай і палеглай траве каліўе бульбы, выварочвае капаніцай мокрую зямлю.»

    — Шамякін

Сымбалізуе сельскі пралетарыят і сельгасвытворцаў у геральдыцы шэрагу дзяржаваў^{[Крыніца?]}