Канстанцін Бацюшкаў

Канстанцін Мікалаевіч Бацюшкаў (18 (29) траўня 1787, Волагда — 7 (19) ліпеня 1855, там жа) — расейскі паэт. Галава анакрэантычнага кірунку ў расейскай лірыцы («Вясёлая гадзіна», «Мае пенаты», «Вакханка»). Пазьней перажыў духоўны крызіс («Надзея», «Да сябра»); у жанры элегіі матывы непадзеленага каханьня («Расстаньне», «Мой геній»), высокі трагізм («Паміраючы Тас», «Выслоўе Мэльхісэдэка»).

Канстанцін Бацюшкаў
Константин Батюшков
Партрэт Канстанціна Бацюшкава, 1815
Партрэт Канстанціна Бацюшкава, 1815
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Константин Николаевич Батюшков
Псэўданімы Б-ов
Нарадзіўся 29 траўня 1787
Волагда, Расейская імпэрыя
Памёр 19 ліпеня 1855
Волагда, Расейская імпэрыя
Пахаваны
Бацькі Мікалай Бацюшкаў[d][2]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэт
Гады творчасьці 18101822
Кірунак элемэнты клясыцызму і сэнтымэнталізму
Жанр элегія
Мова расейская мова[3]
Дэбют «Опыты в стихах и прозе» (1817)
[[::ru:s:Константин Николаевич Батюшков|Творы]] ў Вікікрыніцах

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Канстанцін Бацюшкаўсховішча мультымэдыйных матэрыялаў