Каб людзі не журыліся

п’еса А. Макаёнка

Каб людзі не журыліся — п’еса, напісаная А. Макаёнкам ў 1958 годзе і пастаўленая на сцэне Купалаўскага тэатру ў 1959 годзе.

Каб людзі не журыліся
АўтарАндрэй Макаёнак
КраінаБССР
Мовабеларуская
Год прэм’еры1959

У п’есе раскрываюцца праблемы сельскай рэчаіснасьці, пытаньні калгаснага будаўніцтва, паказваюцца людзі з абывацельскай псыхалёгіяй, асэнсоўваюцца жыцьцёвыя клопаты сельскіх працаўнікоў[1].

Хлёстка напісаныя сатырычныя вобразы калгаснага старшыні Самасеева і райплянаўскага начальніка Гудзеева.

Цікавыя факты

рэдагаваць

Калі купалаўцы захацелі паехаць з п’есай у Кіеў, дазволу ня даў сакратар ЦК КПБ па ідэалёгіі Цімафей Гарбуноў, які палічыў, што суседзі будуць сьмяяцца зь беларусаў. І твор зьнялі з рэпэртуару[2].

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць